Showing 127 results

Ο Αναστάσιος Μιχόπουλος υπήρξε επιλιμενάρχης Θεσσαλονίκης, μέλος της Επιτροπείας ΕΖΘ και ΛΤΘ καθώς και πρόεδρος του ΛΤΘ. Γεννήθηκε το 1901 και τον Οκτώβριο του 1934, μόλις 33 ετών, ανέλαβε λιμενάρχης στην Θεσσαλονίκη με το βαθμό του πλωτάρχη διαδεχόμενος τον Τσεμπερόπουλο. Αργότερα, διετέλεσε αντιπλοίαρχος στο Γενικό ’Επιτελείο Β.Ν. μέχρι 27 Νοεμβρίου 1940 και κατόπιν τμηματάρχης προσωπικού στο Γενικό ’Επιτελείο Βασιλικού Ναυτικού. Ο Αναστάσιος Μιχόπουλος διετέλεσε μέλος της Επιτροπείας της ΕΖΘ από τις 26 Σεπτεμβρίου 1934, ενώ θα αναλάβει και β΄Αντιπρόεδρος. Στις 7 Νοεμβρίου 1934 θα προεδρεύσει στην Επιτροπεία απόντων των Στ. Γρηγοριάδη, προέδρου, και Κ. Σαράτση, α Αντιπροέδρου. Ο Αναστάσιος Μιχόπουλος διετέλεσε μέλος της δεύτερης περιόδου επιτροπεία ΛΤΘ από τις 15 Οκτωβρίου 1934. Στις αρχαιρεσίες για την τρίτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ στις 8 Απριλίου 1935 συγκροτήθηκε το νέο σώμα υπό την προεδρεία του εκπροσώπου της Γενικής Διοίκησης Μακεδονίας Ν. Κώττα. Έπειτα από μυστική ψηφοφορία ο Μιχόπουλος Αναστάσιος εκλέχθηκε πρόεδρος της Επιτροπείας με 11 ψήφους, έναντι του Κοντογιάννη Γεώργιου που συγκέντρωσε μόλις 1 ψήφο. Στη συνέχεια ο Κοντογιάννης Γεώργιος εκλέχθηκε αντιπρόεδρος με 11 ψήφους. Στον εναρκτήριο λόγο του ευχαρίστησε την Επιτροπεία και διαβεβαιώνει πως κατά την προσεχή τριετία «θα καταβάλει πάσαν προσπάθειαν να φανή αντάξιος της τιμής και της εμπιστοσύνης» της Επιτροπείας. Επισημαίνει ότι την προσεχή τριετία θα αρχίσει η εκτέλεση των μεγάλων Λιμενικών Έργων με τα οποία θα ολοκληρώσει τον σκοπό για τον οποίο συστήθηκε το ΛΤΘ. Με αυτά, ο «Λιμήν Θεσσαλονίκης θα καταλάβει της πρέπουσαν θέσιν εν τη ανατολική λεκάνη της Μεσογείου». Για αυτό το λόγο, το Λιμενικό Ταμείο θα έχει ανάγκη την συνδρομή και τη γνώμη όλων των μελών της επιτροπείας. (Πρακτικά ΛΤΘ, τόμος δεύτερος, 152η Συνεδρία, 8/4/1935) Ο Αναστάσιος Μιχόπουλος αποχώρησε από τη θέση του προέδρου της επιτροπείας του ΛΤΘ έπειτα από ζητήματα που προέκυψαν σχετικά με πληρωμές υπαλλήλων και τελευταία του παρουσία ως μέλος της Επιτροπείας ΕΖΘ ήταν στις 28 Απριλίου 1936.

Ο Βασίλειος Γεωργακόπουλος ήταν Διευθυντής Τελωνείου Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε μέλος της Επιτροπείας ΕΖΘ και ΛΤΘ καθώς και πρόεδρος της Επιτροπείας ΕΖΘ. Γεννήθηκε το 1871 στα Μαζαίικα Καλαβρύτων, όπου και ολοκλήρωσε το Γυμνάσιο. Κατόπιν σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Άσκησε τα καθήκοντα του δικηγόρου για ένα διάστημα στην Πάτρα και κατόπιν διορίσθηκε στην τελωνειακή υπηρεσία ως Γραμματέας Α', αλλά σύντομα εξελίχθηκε καταλαμβάνοντας διακεκριμένη θέση στο Τελωνείο. Το 1917 διετέλεσε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Επισιτισμού, κατόπιν Γενικός Γραμματέας της Γενικής Διοίκησης Μυτιλήνης και κατόπιν Γενικός Γραμματέας της Γενικής Διοίκησης Θράκης. Το 1920 ανέλαβε την Διεύθυνση του Τελωνείου Θεσσαλονίκης, θέση στην οποία και παρέμεινε μέχρι το θάνατό του. Το 1922 αποποιήθηκε την πρόταση να αναλάβει την Διεύθυνση των Έμμεσων Φόρων και την Γενική Γραμματεία του υπουργείου Οικονομικών. Τέλος, ήταν παντρεμένος.
Στις 23 Απριλίου 1923, συμμετείχε με την ιδιότητα του Διευθυντή Τελωνείου στην πρώτη και ιδρυτική συνεδρίαση της Επιτροπείας της Ελευθέρας Ζώνης Θεσσαλονίκης. Στις αρχαιρεσίες για το προεδρείο, εκλέχθηκε αντιπρόεδρος. Η συμβολή του στις εργασίες της Επιτροπείας θα είναι μεγάλη, αλλά ιδίως στη λειτουργία της ΕΖΘ εξαιτίας της διπλής του ιδιότητας. Στις αρχαιρεσίες της δεύτερης θητείας της Επιτροπείας στις 2 Ιουλίου 1926 θα θέσει υποψηφιότητα για την προεδρεία κόντρα στον Σταύρο Γρηγοριάδη, αλλά δεν θα καταφέρει να εκλεγεί. Κατά την τρίτη περίοδο της Επιτροπείας ο Βασίλειος Γεωργακόπουλος εκλέχθηκε πρόεδρος της Επιτροπείας στις 17 Απριλίου 1929. Η αντίθεση με τον Γρηγοριάδη αντανακλά μια αντίθεση ανάμεσα σε κρατικά στελέχη και σε αιρετά μέλη της ευρύτερης επιχειρηματικής κοινότητας. Κατά την τρίτη περίοδο της Επιτροπείας ο Βασίλειος Γεωργακόπουλος εκλέχθηκε πρόεδρος της Επιτροπείας στις 17 Απριλίου 1929. Θα παραμείνει ενεργός μέχρι τις 12 Ιουνίου 1929 καθώς θα νοσήσει. Τότε, θα αναλάβει προεδρεύων ο αντιπρόεδρος Κωνσταντίνος Σαράτσης. Θα παραμείνει ενεργός μέχρι τις 12 Ιουνίου 1929 όταν θα αναλάβει προεδρεύων ο αντιπρόεδρος Κωνσταντίνος Σαράτσης και αργότερα Βασίλειος Δημητρίου. θα επανέλθει για ένα μικρό διάστημα, αλλά στις 2 Φεβρουαρίου 1931 απεβίωσε. Στις νέες αρχαιρεσίες εκλέχθηκε πρόεδρος ο Σταύρος Γρηγοριάδης.
Απεβίωσε σε ηλικία 60 ετών «πάμπτωχος, τιμώμενος όμως και εκτιμώμενος υπό πάντων ανεξαιρέτως», στις 2 Φεβρουαρίου 1931, εξαιτίας κρίσης μυοκαρδίτιδας από την οποία έπασχε από τριετίας. Το ίδιο βράδυ του θανάτου του προέδρου της ΕΖΘ, η Επιτροπεία συνεδρίασε. Ο Προεδρεύων Βασίλης Δημητρίου ανακοίνωσε το θάνατο κατά τις απογευματινές ώρες. Ο Σταύρος Γρηγοριάδης αναλαμβάνει να εισηγηθεί: «Εκφράζω την λύπην δια την απώλειαν του εκλεκτού συνεργάτου Προέδρου Βασίλη Γεωργακόπουλου τον οποίο χαρακτηρίζει τα ιδεώδη δημοσίου υπαλλήλου συνδυάζοντα της φιλοπονίας και αφοσιώσεως την προς το καθήκον ευρύτητα αντιλήψεως και ελαστικότητα εν τη εφαρμογή του νόμου, χάρις δι’ εκ τας αρετάς ταύτας και το συμφέρον του Δημοσίου εξυπηρετήθη εν Θεσσαλονίκη κάλλιον ή οιονδήποτε άλλον λιμένα της χώρας, αλλά και ο Εμπορικός Κόσμος δεν ησθάνθη την πίεσιν της αυστηράς εφαρμογής του νόμου. Ιδιαίτερον όμως, οφείλω να εξάρω το ζωητόν ενδιαφέρον όπερ επίδειξεν ο αείμνηστος Γεωργακόπουλος υπέρ της Ελευθέρας Ζώνης ως Μέλος της Επιτροεπείας κατά την πρώτην εξαετίαν και τελευταίως ως Πρόεδρος αύτης.

Η συμβολή του εις το νομοθετικόν έργον της Ζώνης, ίδια το αφορών τα τεχνικά τελωνειακά ζητήματα υπήρξε αναντιρρήτως πολύτιμο και άγαν συντελεστική εις την ταχυτέραν εξέλιξιν πρόοδον του νεαρού οργανισμού». Η Επιτροπεία αποφάσισε η κηδεία να γίνει με δαπάνες της Ζώνης, να καταθέσει στεφάνι, να εκφράσει τα συλλυπητήρια στην οικογένεια, να εκφωνήσει επικήδειο ο εκ των μελών Γ. Μουρίκης, να παραστεί εν σώματι στην κηδεία, να αργήσουν τα γραφεία της Ζώνης ως ένδειξη πένθους και να μπορέσει το προσωπικό να παρακολουθήσει την κηδεία. Πράγματι, το λιμάνι έκλεισε σε ένδειξη μνήμης, ενώ την ταινία του φέρετρου κρατούσαν ο Μιχαήλ Μαυρογορδάτος, κυβερνητικός επίτροπος στην ΕΖΘ και το ΛΤΘ, ο πρόεδρος του ΛΤΘ Βασίλης Δημητρίου, ο πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου Παπακωνσταντίνου, ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Σταύρος Γρηγοριάδης, ο διευθυντής των Οικονομικών Υπηρεσιών ΕΖΘ Ξύδης και ο διευθύνων του Τελωνείου Γαλάνης.

Ο Κωνσταντίνος Σαράτσης ήταν ιδιοκτήτης λιθογραφείου-κυτιοποιείου, μέλος και πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλονίκης. Ο Σαράτσης θα υπηρετήσει για 23 χρόνια στη θέση της Επιτροπείας. Σε αυτά τα χρόνια θα διατελέσει αντιπρόεδρος και προεδρεύων στους δύο φορείς. Ο Κ. Σαράτσης ήταν το πρεσβύτερο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλονίκης. Όταν ο Δ. Χατζόπουλος παραιτήθηκε από πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών στις 4 Ιανουαρίου 1943 λόγω ζητημάτων υγείας, εκλέχθηκε νέος πρόεδρος του Συνδέσμου ο Κωνσταντίνος Σαράτσης στις 21 Ιουλίου 1943 ο οποίος και ολοκλήρωσε τη θητεία, ασκώντας τα καθήκοντά του μέχρι τις 15 Μαΐου 1944, οπότε και επανεξελέγη. Άσκησε τα καθήκοντά του ανελλιπώς μέχρι το θάνατό του, που επήλθε το πρωί της 26ης Μαρτίου 1946. Το 1923 υποδείχθηκε από τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών ως εκπρόσωπός του στην Επιτροπεία της ΕΖΘ και το 1930 στην Επιτροπεία του ΛΤΘ.

Ο Κωνσταντίνος Σαράτσης συμμετείχε στην πρώτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ στις 23 Απριλίου 1923, στη δεύτερη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ στις 2 Ιουνίου 1926 και την τρίτη περίοδος επιτροπείας ΕΖΘ στις 17 Απριλίου 1929 ως αντιπρόσωπος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλονίκης. Κατά την τρίτη περίοδο της επιτροπείας ο Κωνσταντίνος Σαράτσης εκλέχθηκε β΄αντιπρόεδρος της Επιτροπείας. Στις 19 Ιουνίου 1929 θα αναλάβει προεδρεύων όταν ο πρόεδρος Βασίλειος Γεωργακόπουλος θα αρρωστήσει. Συγκεκριμένα τον αναπλήρωσε στις 14 Ιανουαρίου, στις 14 Φεβρουαρίου και στις 7 Μαΐου 1930, 22 Μαΐου 1930, όπως επίσης από 1930-8-12 έως 20 Αυγούστου 1930. Συμμετείχε στην τέταρτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ στις 5 Μαΐου 1932 και εκλέχθηκε α΄αντιπρόεδρος της Επιτροπείας. Ο προεδρεύων Ι. Λαζαρίδης συγχαίρει εκφράζει την χαρά του "διότι επανεκλέγη και παλαιώς αντιπρόεδρος". Ο Σαράτσης ευχαριστεί τα Μέλη για την τιμή που του έγινε. Ο Σαράτσης Κωνσταντίνος συμμετείχε στην πρώτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ στις 27 Ιανουαρίου 1930. Το 1931 στο πλαίσιο της κρίσης του ΛΤΘ για την χωροθέτηση της νέας προβλήτας έθεσε υποψήφιος πρόεδρος του οργανισμού επιτυγχάνοντας 6 ψήφους έναντι 8 του Βασιλείου Δημητρίου ο οποίος και επανεκλέχθηκε. Συμμετέχει στην δεύτερη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ.

Ο Σαράτσης Κωνσταντίνος δεν συμμετείχε αρχικά στην πέμπτη περίοδο της ΕΖΘ και την τρίτη περίοδο ΛΤΘ. Το Μάρτιο του 1935 έγινε η εκλογή εκπροσώπου του Συνδέσμου Βιομηχάνων Μακεδονίας στην ΕΖΘ για την πέμπτη περίοδο της ΕΖΘ. Επί δώδεκα χρόνια ως εκπρόσωπος εκλεγόταν ο Κ. Σαράτσης, το γηραιότερο μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Στην ψηφοφορία της 30ής Μαρτίου 1935 ο Σαράτσης μειοψήφησε και εκλέχθηκε ο Κ. Χατζηδημούλας. Ωστόσο, στις 11 Μαρτίου 1937 ο Κωνσταντίνος Σαράτσης θα ξανασυμμετάσχει ως μέλος της Επιτροπείας ΕΖΘ και στις 3 Απριλίου 1937 στην επιτροπεία ΛΤΘ. Ο Σταύρος Γρηγοριάδης "θα εκφράσει τη χαρά του διότι επαναβλέπει μεταξύ των μελών της Επιτροπείας τον κ. Κωνσταντίνο Σαράτσην όστις κατά το πολυετές διάστημα της συμμετοχής του εις την Διοίκησιν της Ζώνης προσέφερε πολυτίμους υπηρεσίας εις τον θεσμόν, θεωρεί δε ότι ο τιμητικός διορισμός τούτου εις του κυβερνητικού επιτρόπου αποτελεί δείγμα της προσηκούσης επιτιμήσεως του υπουργείου προς το πρόσωπόν του κ. Σαράτση δια τας κατά το παρελθόν της υπηρεσίας του. Ούτω αποκαθίσταται και άυθις η αρμονία εν ταις εργασίαις της Επιτροπείας και δεν θα εμφανισθή εκ νέου η βασική πολλάκις αντίθεσις ήτις εσημειούτο ουχί σπανίως μεταξύ Επιτροπείας και προκατόχου Κυβερνητικού Επιτρόπου και η οποία ως γνωστόν προέκάλεσε την επίσκεψιν του κ.κ. Υπουργού προς εξέτασιν της καταστάσεως της Ζώνης εις ειδικήν σύσκεψιν καθ ην ευτυχώς εκ της γενομένης διαφωτιστικής συζητήσεως διασκεδάσθησαν αι ανησυχίαι των. Συγχαίρει όθεν τον κ. Σαράτσην και εκφράζει την βεβαιότητα ότι εφεξής αι συζητήσεις εν τη Επιτροπεία ας ανέκαθεν διέκρινε πλήρης αντικειμενικότητας και αίσθημα αμοιβαίας των μελών αυτής εκτιμήσεως και εμπιστοσύνης, δεν θα προσκρούσωσιν εις επιμόνους αντιθέσεις και παρασκηνιακάς ενίοτε ενεργείας εκ μέρους του τυχόν μειοψηφούντος Κυβερνητικού Επιτρόπθ, ούτω δε τα ζητήματα της Ζώνης εφ' ων αποφαίνεται η πελιοψηφία της Επιτροπείας θα τυγχάνωσιν της καλλιτέρας και ταχυτέρας επιλύσεως αυτών."

Ο πρόεδρος Κράλλης λαμβάνοντας το λόγο λεει "ότι τον προέλαβεν ο κ. Γρηγοριάδης διότι ακριβώς με την ανάγνωσιν του σχετικού εγγράφου του Υπουργείου Οικονομικών είχεν υπ' όψιν του να εκφράση επίσης την χαράν του διότι επαναβλέπει μεταξύ των μελών της Επιτροπείας τον κ. Σαράτσην ον εγνώρισεν από των πρώτων ετών της ιδρύσεως της Ζώνης ως μέλους και τότε της Επιτροπείας, παρέχοντας πλείστας υπηρεσίας εις αυτήν. Συγχαίρων δ' αυτόν επί τη εκλογή του ως Κυβερνητικού Επιτρόπου εκφράζει την ελπίδα ότι αύτη θα αποβή επ' ωφελεία των συμφερόντων της ΕΖΘ. " Ο Αλμέιδα επίσης εκφράζει την ευχαρίστησή του για την είσοδο του Σαράτση στην Επιτροπεία. Τέλος, ο Σαράτσης ευχαριστεί την Επιτροπεία για "τα υπέρ αυτού λεχθέντα" και προσθέτει ότι οι εκδηλώσεις ευμένειας αυξάνουν την χαρά του "επί τη επανόδω του εις την Επιτροπείαν ης διετέλεσν μέλος κατά το παρελθόν επί 10 έτη." Στη συνέχεια λέει ότι "αναλαμβάνων ήδη τα καθήκοντά άτινα τω εμπιστεύθη η Εθνική Κυβέρνησις θα καταβάλη πάσαν προσπάθειαν ίνα μεθ' όλων των μελών της Επιτροπείας συμβάλη εις την προαγωγήν του θεσμού ον ετάχθη να υπηρετήση". Ωστόσο, ο Σαράτσης δεν θα μείνει για πολύ στη θέση αυτή καθώς φαίνεται πως υπήρχαν έντονες κυβερνητικές αμφισβητήσεις. Η τελευταία συνεδρίαση είναι στις 1937-8-9. Στις 1937-9-10 θα τοποθετηθεί στη θέση του ο Νικόλαος Σήφακας. Συγκεκριμένα, στις 17 Σεπτεμβρίου 1937 αποφασίζεται από το Υπουργείο Γενικού Διοικητικού Μακεδονίας, ο διορισμός του Νικολάου Σήφακα ως προσωρινός αναπληρωτής του Σαράτση Κωσταντίνου.
Ο Σαράτσης Κωνσταντίνος συμμετείχε στην έκτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ στις 7 Απριλίου 1938 και στην τέταρτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ στις 15 Απριλίου 1938 ως κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ως αντιπρόεδρος θα αναπληρώσει τον πρόεδρο στις 28 Αυγούστου 1940 και από 10 Ιανουαρίου 1940 έως 19 Σεπτεμβρίου 1940. Ο Σαράτσης αναλαμβάνει προσωρινά την προεδρία του ΛΤΘ λόγω απουσίας προέδρου και αντιπροέδρου, οι οποίοι προφυλακίστηκαν από τις Γερμανικές Αρχές. Ως εκπρόσωπος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλονίκης συμμετείχε στην έβδομη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ στις 31 Οκτωβρίου 1941 και εκλέχθηκε Α΄Αντιπρόεδρος της ΕΖΘ, όπως εξίσου εκλέχθηκε αντιπρόεδρος και στην πέμπτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ στις 14 Νοεμβρίου 1941. Ως εκπρόσωπος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλονίκης συμμετείχε στην όγδοη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ στις 3 Μαΐου 1944 και εκλέχθηκε β΄ Αντιπρόεδρος και στην έκτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ στις 26 Απριλίου 1944. Απεβίωσε στις 26 Μαρτίου 1946.

Ο Νικόλαος Μούτσελος ήταν ανώτερος τραπεζικός υπάλληλος την περίοδο του μεσοπολέμου. Στα 1933 ήταν υποδιευθυντής στην τράπεζα της Ελλάδας στην Θεσσαλονίκη και με αυτή την ιδιότητα αντικαθιστούσε τον διευθυντή Βασίλιειο Κυριακόπουλο σε μερικές συνεδριάσεις της Επιτροπείας του ΛΤΘ ( από 16 Ιουνίου 1933, έως τις 26 Σεπτεμβρίου1933).

Ο Ορέστης Παπαδόπουλος ήταν Πολιτικός μηχανικός. Έλαβε δίπλωμα στα 1912 από το Universite-Ecole du Genie Civil et des Arts et Manufactures Gand. Την περίοδο 1913-1914 εργάστηκε ως Μηχανικός της "Societe Generale d'Entreprises" στην Κωνσταντινούπολη (μελέτη και κατασκευή έργων γεφυροδοποιΐας στην Τουρκία). Από το 1917 εργάστηκε ως Μηχανικός και έπειτα ως Νομομηχανικός Δημοσίων Έργων Υπουργείου Συγκοινωνίας. Στα 1930 εργαζόταν στο Γραφείο Σχεδίου Πόλεως της Θεσσαλονίκης και από το 1934 ανέλαβε Προϊστάμενος Γραφείου Σχεδίου Πόλης Θεσσαλονίκης. Ο Παπαδόπουλος Ορέστης συμμετείχε στην τρίτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ ως αναπληρωματικό μέλος στην Επιτροπεία. Συγκεκριμένα, πήρε μέρος στην συνεδρίαση στις 23 Οκτωβρίου 1931. Επίσης, συμμετείχε στην πρώτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ ως αναπληρωματικό μέλος στην Επιτροπεία. Συγκεκριμένα, είχε παραστεί σε μερικές συνεδριάσεις στις 3 και 13 Νοεμβρίου 1931, στις 10 Φεβρουαρίου 1932 και στις 13 Απριλίου 1932. Αργότερα θα παραστεί στην δεύτερη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ στις συνεδριάσεις στις 14-22 Οκτωβρίου 1932 και στις 12-26 Σεπτεμβρίου 1933. Τέλος, στην τέταρτη επιτροπεία ΛΤΘ εμφανίζεται στην συνεδρίαση στις 10 Ιανουαρίου 1939.

Ο Βασίλειος Παπαθανασίου γεννήθηκε στα Βασιλικά το 1894 και ήταν έμπορος, μέλος του Εμπορικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης.
Η διαδικασία του ΕΒΕΘ τον Μάρτιο του 1935 για την εκλογή μελών στην ΕΖΘ και ΛΤΘ ήταν επεισοδιακή. Το 50μελές συμβούλιο δεν ακολούθησε την παράδοση να μοιράζονται οι δύο έδρες που εδικαιούτο στην ΕΖΘ σε έναν έμπορο και ένα βιομήχανο, και εξέλεξε δύο εμπόρους. Η εκλογή ακυρώθηκε για τυπικούς λόγους μετά από ένσταση των ενδια-
φερομένων. Δημιουργήθηκε όμως ένταση μεταξύ βιομηχάνων και εμπόρων, την οποία ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ζ. Βέρρος κατόρθωσε να κατευνάσει.
Στην επόμενη συνεδρίαση οι βιομήχανοι - μέλη του 50μελούς, 12 τον αριθμό, ζήτησαν να εκλέξει το κάθε τμήμα (Εμπορικό και Βιομηχανικό) δικό του εκπρόσωπο για την ΕΖΘ, πρόταση που δεν ερχόταν σε αντίθεση με τον νόμο. Είχαν προηγηθεί σχετικές ζυμώσεις και οι βιομήχανοι γνώριζαν ότι αρκετοί έμποροι θα υποστήριζαν την πρότασή τους. Ο προεδρεύων όμως -ο Ζ. Βέρρος απουσίαζε- αρνήθηκε να θέσει την πρόταση σε ψηφοφορία και τότε οι βιομήχανοι «απεχώρησαν εν σώματι εις ένδειξιν διαμαρτυρίας». Οι εναπομείναντες ψήφισαν και εξέλεξαν δύο εμπόρους. Τα πνεύματα διαταράχθηκαν. Σε κοινή συνεδρίαση των βιομηχανικών μελών του 50μελούς με το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΒΜ συζητήθηκε μέχρι και η πλήρης αποχώρηση των βιομηχάνων από το ΕΒΕΘ και η ίδρυση ξεχωριστού επιμελητηρίου. Τελικά, αποφασίστηκε αφενός μεν να επιδιωχθεί η ακύρωση της εκλογής των δύο αντιπροσώπων αφετέρου δε να μην επανέλθουν οι 12 αποχωρήσαντες, αν δεν κατοχυρωνόταν η ξεχωριστή εκλογή αντιπροσώπων για την ΕΖΘ από εσωτερικό κανονισμό του ΕΒΕΘ. Ο Γ. Λούλης πρότεινε την προσφυγή στο ΣτΕ επικαλούμενος λόγους ακυρότητας της εκλογής. Ωστόσο, η υπόθεση διευθετήθηκε και εκλέχθηκε ο Παπαθανσίου εκ μέρους των Εμπόρων και ο Κράλλης εκ μέρους των βιομηχάνων ο οποίος θα αναλάβει και την προεδρία της ΕΖΘ.

Ο Παπαθανασίου Βασίλειος συμμετείχε στην πέμπτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ και στην τρίτη Επιτροπεία του ΛΤΘ στις 8 Απριλίου του 1935 εκπροσωπώντας το ΕΒΕΘ. Θα τον διαδεχθεί στη θέση του δεύτερου αντιπρόσωπου ΕΒΕΘ ο Χαμπούρης Αριστοτέλης.

Ο Παππάς (ή Παπάς) Νικόλαος ήταν πολιτικός μηχανικός. Έλαβε το 1910 δίπλωμα από Ε.Μ.Π. Την περίοδο 1911-1925 ήταν Μηχανικός Δημοσίων Έργων. Στη συνέχεια, την περίοδο 1925-1930 ανέλαβε Αρχιμηχανικός του Δήμου Θεσσαλονίκης (κατασκευή δικτύου υπονόμων καμμένης ζώνης, έργα οδοποιΐας και οδοστρωσίας). Κατά την περίοδο 1930-1931 ανέλαβε Τεχνικός διευθυντής ΑΟΣΚ (αντισεισμικές κατασκευές Κορίνθου, απλοποίηση στατικών υπολογισμών κατά το Ιταλικό σύστημα, προτυποποίηση κατασκευών, ρυμοτομία). Στα 1931 κι έπειτα ήταν Επιθεωρητής Δημοσίων Έργων Υπουργείου Συγκοινωνίας. Στα 1949 ήταν στη Διεύθυνση Σχεδίου Πόλεων στο Υπουργείο Ανοικοδομήσεως. Αρθρογραφούσε στα περιοδικά Έργα και Τεχνικά Χρονικά.

Ο Παππάς Νικόλαος συμμετείχε στην πρώτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ στις 24 Απριλίου διαδεχόμενος τον Σ. Πελανό. Στις 30 Αυγούστου 1924 θα τον διαδεχθεί ο Αλέξιος Άκατος. Ο Παππάς Νικόλαος επανήλθε στην πέμπτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ από τις 8 Απριλίου 1935 ως εκπρόσωπος Δημοσίων Έργων καθώς θα διαδεχθεί τον Καρπούζογλου Δημήτριο στη θέση του Επιθεωρητή Δημοσίων Έργων. Ταυτόχρονα, συμμετείχε στην τρίτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ από τις 9 Μαΐου 1935. Συμμετέχει στην έκτη περίοδο της Επιτροπείας της ΕΖΘ από τις 7 Απριλίου 1938 και στην τέταρτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ από τις 15 Απριλίου 1938. Συμμετέχει στην έβδομη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ από τις 31 Οκτωβρίου1941και στην πέμπτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ από τις 14 Νοεμβρίου 1941.Στις 1943-5-19 τον αναπληρώνει ο Γιαννόπουλος Γεώργιος (στην Επιτροπεία ΕΖΘ και ΛΤΘ), και ο Λαζανάς Γεώργιος (στην Επιτροπεία ΛΤΘ) και αργότερα σταθερά ο Καραμουσουλάκης Χρήστος στις δύο επιτροπείες ο οποίος και τελικά τον διαδέχεται στην επόμενη περίοδο.