|
Άγιος Νικήτας
|
- Ο Άγιος Νικήτας είναι παραθαλάσσιο χωριό του δήμου Λευκάδας, στο ομώνυμο νησί της περιφέρειας Ιονίων Νήσων.
- Έρευνα στο Αρχειοφυλακείο Λευκάδος έδειξε ότι οι πρώτες αναφορές στο χωριό χρονολογούνται από το 1816, οπότε αναφέρεται σαν μαχαλάς του χωρίου Κάτω Εξανθείας (πρόκειται για το σημερινό χωριό Δρυμώνας). Ευρήματα σε παλιά σπίτια του χωριού, καθώς και η μικρή καμπάνα του Ναού, παραπέμπουν στη δεκαετία του 1830. Η σημερινή εικόνα του Αγίου Νικήτα στο τέμπλο του Ναού φέρει την χρονολογία 1848, ενώ στις εικόνες του Χριστού και της Παναγίας αναγράφεται 1814. Σε εκκλησιαστικό έγγραφο, αναφέρεται ότι το 1841 έγινε χειροτονία του ιερέως Ευσταθίου Κατωπόδη εις το χωρίο Άγιος Νικήτας της περιοχής του χωρίου Εξανθείας. Οι ιστορικές πηγές, επομένως, δείχνουν ότι ο οικισμός είναι σχετικά πρόσφατος. Εξάλλου, υπήρξε μεγάλη δραστηριότητα των πειρατών στις παραλιακές περιοχές της Λευκάδας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας (1477-1684 και κυρίως προς το τέλος αυτής. Φαίνεται, όμως, ότι το τοπωνύμιο, άρα και η εκκλησία υπήρξε από παλιότερα με κάποια ίσως διαφορετική μορφή και ανοικοδομήθηκε με την εγκατάσταση των κατοίκων. Για παράδειγμα, υπάρχει σε γκραβούρα ενετικός χάρτης του 1687 από το «Isolario» του Ιταλού γεωγράφου Βιτσέντζο Κορονέλι (1650-1718), ο οποίος ονομάζει τη περιοχή «Porto Angius», ενώ σε νεώτερο Ενετικό χάρτη του 1757 που σχεδιάστηκε από τον Girolamo Delanges αναφέρεται η σημερινή ονομασία του χωριού, χωρίς όμως να σημειώνεται η ύπαρξη κάποιου οικισμού στη περιοχή. Σήμερα θεωρείται βέβαιο ότι οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής εγκαταστάθηκαν σταδιακά από το κοντινό χωριό Δρυμώνας στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Αντίθετα, είναι άγνωστο πότε και πώς ονομάστηκε η περιοχή Άγιος Νικήτας. Προφανώς σχετίζεται με τη λατρεία του Αγίου στον ομώνυμο ναό, αλλά η ίδρυσή του φαίνεται ότι πάει πολύ πίσω στο χρόνο, πιθανότατα πριν την Ενετική κατάκτηση της Λευκάδας (1684), οπότε τοποθετείται και η ίδρυση του Δρυμώνα
- Στις αρχές του 20ού αιώνα, η οικονομία του Αγίου Νικήτα στηριζόταν κυρίως στις αμπελοκαλλιέργειες[6]. Το 1914 ήταν ένα από τα χωριά της Λευκάδας που καταστράφηκαν από τον ισχυρό σεισμό που χτύπησε το νησί[7], ενώ τη δεκαετία του 1920 διέθετε τελωνείο, το οποίο υπαγόταν στο αντίστοιχο της πόλης της Λευκάδας[8] Τα αμπέλια του νησιού σταδιακά εγκαταλείφθηκαν μάλλον λόγω διεθνών συγκυριών στην αγορά κρασιού και οι κάτοικοι ασχολήθηκαν με την καλλιέργεια της ελιάς και με την αλιεία. Παράλληλα, η ανάπτυξη των οδικών μέσων συγκοινωνίας, αφαίρεσαν από το λιμάνι του χωριού, που υπέφερε έτσι κι αλλιώς από τους δυνατούς ανέμους, την προγενέστερη εμπορική σημασία του, με αποτέλεσμα ο Άγιος Νικήτας να οδηγηθεί στη διάρκεια του Μεσοπολέμου στην οικονομική παρακμή και στην απομόνωση
|
0 |
1 |