Showing 19 results

Στις 20 Φεβρουαρίου 1930 η Επιτροπεία του Λιμενικού Ταμείου Θεσσαλονίκης παραλαμβάνει τις εγκαταστάσεις, τις υπηρεσίες και το προσωπικό του τελωνειακού λιμένα από τη Γαλλική Εταιρία. Το οργανόγραμμα καθώς και οι υπηρεσίες παραμένουν ίδια. Η Εξωτερική Υπηρεσία της Γαλλικής Εταιρίας λειτουργεί πλέον ως υπηρεσία του ΛΤΘ με δύο υπηρεσίες, την Υπηρεσία Υδρεύσεως και Γερανών και την Υπηρεσία Φορτοεκφορτώσεως. Ο νέος οργανισμός λειτουργίας του ΛΤΘ θα κατατεθεί τον Μάρτιο του 1935 και οι δύο υπηρεσίες αυτονομούνται, η Υπηρεσία Υδρεύσεως και Γερανών και η Υπηρεσία Φορτοεκφορτώσεως. Με βάση τον "Οργανισμό Υπηρεσιών του ΛΤΘ" (16/11/1938), η Εξωτερική Υπηρεσία υπάγεται στην Υπηρεσία Βεβαιώσεως Συμβατικών Λιμενικών Δικαιωμάτων και Τελών ΛΤΘ.

Στις 20 Φεβρουαρίου 1930 η Επιτροπεία του Λιμενικού Ταμείου Θεσσαλονίκης παραλαμβάνει τις εγκαταστάσεις, τις υπηρεσίες και το προσωπικό του τελωνειακού λιμένα από τη Γαλλική Εταιρία. Το οργανόγραμμα καθώς και οι υπηρεσίες παραμένουν ίδια. Η Γραμματεία της Γαλλικής Εταιρίας λειτουργεί πλέον ως υπηρεσία του ΛΤΘ. Ο νέος οργανισμός λειτουργίας του ΛΤΘ θα κατατεθεί τον Μάρτιο του 1935 και ένας νέος πληρέστερος στις 16/11/1938. Με βάση αυτόν υπάγεται στη νεοπαγή Υπηρεσία Εκμεταλλεύσεως ΛΤΘ.

Στα 1930, η Επιτροπεία αναμένει από το Υπουργείο το νέο οργανισμό λειτουργίας, καθώς δεν προβλέπεται η θέση διευθυντή και για αυτό το λόγο καθυστερεί ο διορισμός μέχρι να βρεθεί νομικός τρόπος. Για την θέση προτάθηκε ο Μιχαήλ Καλογερόπουλος, χωρίς τελικά η πρόσληψη να προχωρήσει. Το θέμα της πρόσληψης Διευθυντή θα επανέλθει στα τέλη του 1933. Ενώ σε άλλα Λιμενικά Ταμεία δεν προβλέπεται τέτοια θέση, θεωρείται πως η περίπτωση του ΛΤΘ είναι ιδιαίτερη λόγω του προνομίου της εκμετάλλευσης του λιμένα. Επίσης, η νομοθεσία για τα λιμενικά ταμεία και ιδιαίτερα για το ΛΤΘ θεωρείται ατελής, ώστε να στηρίζονται σε αυτήν. Επιπλέον, το ΛΤΘ βαρύνεται με πολύ μεγαλύτερο όγκο εργασίας σε σχέση με άλλα μεγάλα λιμενικά ταμεία της χώρας. Τελικά, αποφασίστηκε ο διορισμός διευθυντή με πλειοψηφία 8-4. Η μειοψηφία έκρινε περιττή τη θέση με το επιχείρημα ότι το ΛΤΘ λειτουργεί εξαιρετικά. Η Επιτροπεία θεώρησε ως αναγκαία προσόντα για τη θέση την καλή γνώση της γαλλικής γλώσσας, απολυτήριο Γυμνασίου ή πτυχίο Δημόσια; Εμπορικής Σχολής και πολυετή κοινωνική δράση. Ο μηνιαίος μισθός ορίστηκε τα 7000 δρχ.
Δεν υπήρξε δημόσια προκήρυξη της θέσης με το σκεπτικό ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα δέχονταν εκατοντάδες αιτήσεις με αποτέλεσμα να οδηγηθούν σε αδιέξοδο. Ο μόνος που διαφώνησε με τη λογική αυτή ήταν ο αντιπρόεδρος Σασαγιάννης, αλλά η πρότασή του έλαβε τρεις ψήφους έναντι 8. Ο μοναδικός υποψήφιος ήταν ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Μακεδονικά Νέα, βουλευτής μέχρι το 1932 της βενιζελικής παράταξης και παράγοντας του Άρη, Πέτρος Λούβαρης. Η πρόσληψη του νέου Διευθυντή έγινε στις 7 Φεβρουαρίου 1934. Το 1935, του δόθηκε γενναία αύξηση, συνολικά λάμβανε 10000 μηνιαίως, διότι είχε επιβαρυνθεί με επιπλέον φόρτο εξαιτίας της προσεχούς έναρξης των έργων.
Ο Σωτήριος Κουκίδης διετέλεσε Διευθυντής επί μακρά περίοδο. Προσλήφθηκε στο ΛΤΘ στη 1 Μαρτίου 1936. Στις 12 Αυγούστου 1942 ανέλαβε τα καθήκοντα του Διευθυντή Εκμετάλλευσης του ΛΤΘ. Στις 20 Δεκεμβρίου 1944 απομακρύνθηκε από τη Διεύθυνση Εκμετάλλευσης του ΛΤΘ κατόπιν διαταγής της Διοικητικής Επιτροπής Μακεδονίας. Στις 24 Ιανουαρίου 1945 αναλαμβάνει εκ νέου καθήκοντα του Διευθυντή Εκμετάλλευσης ΛΤΘ. Με τη συγχώνευση ΛΤΘ και ΕΖΘ συνέχισε να είναι διευθυντής ΛΤΘ μέχρι την αλλαγή του οργανογράμματος με αυτή την ιδιότητα συμμετέχει στις Συνεδριάσεις της ΕΖΛΘ.

Ο Γεώργιος Δημητριάδης ήταν Πολιτικός μηχανικός - Μηχανολόγος. Τα έτη 1915 και 1917 σπούδασε και έλαβε το δίπλωμα από το Universite Ecole d'Ingenieurs Lausanne. Την περίοδο 1917-1919 ανέλαβε Μηχανικός μελετών παρά τον I. Landry διευθυντή Σχολής Μηχανικών Λωζάνης. Την περίοδο 1919-1920 απασχολήθηκε στην Εταιρεία ΕΟΣ. στην Ελβετία. Το 1920 ανέλαβε Διευθυντής Υδραυλικών έργων Γενικής Διοικήσεως Θράκης. Την περίοδο 1927-1930 υπήρξε Τεχνικός σύμβουλος Ελληνικής Αντιπροσωπείας ΚΤΕ. Την περίοδο 1927-1932 ανέλαβε Τεχνικός σύμβουλος Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από 1924 κι έπειτα ήταν Συνδιευθυντής Τεχνικής Εταιρείας "Αδελφοί Δημητριάδη" την οποία διατηρούσε με τον αδελφό του Ιωάννη Δημητριάδη, διαπρεπή αρχιτέκτονα μηχανικό της πόλης. Από 1928 κι έπειτα ανέλαβε Τεχνικός πραγματογνώμονας πρακτορείου Αγγλικού Lloyd Θεσσαλονίκης. Φαίνεται πως διατηρούσε σχέσεις με το Λαϊκό Κόμμα. Για αυτό το λόγο, ανέλαβε προσωρινά Επιθεωρητής Διευθύνσεως Σιδηροδρόμων Υπουργείου Συγκοινωνιών στη θέση του Βασίλειου Δημητρίου μετά την καταστολή του κινήματος του 1935 στο οποίο ο τελευταίος φαίνεται πως είχε εμπλοκή. Με την εξομάλυνση των πολιτικών πραγμάτων ο Δημητριάδης αποχώρησε από την Υπηρεσία. Πάντως, στο ίδιο πλαίσιο ανέλαβε και τη θέση του Δημητρίου στην επιτροπεία ΕΖΘ και ΛΤΘ. Η τελευταία του παρουσία στην επιτροπεία ΕΖΘ ήταν στις 8 Μαΐου 1935.

Ο Κωνσταντίνος Κοκορόπουλος του Παναγιώτη ήταν Πολιτικός μηχανικός. Το 1916 έλαβε δίπλωμα από το Technische Hochschule Munchen. Την περίοδο 1916-1919 διετέλεσε Μηχανικός Τεχνικών Εταιρειών "Gebruder Rochling" στο Μόναχο και "Rudolf Wolle" στη Λειψία (μεταλλικές κατασκευές, οικοδομικά καιι υδραυλικά έργα). Την περίοδο 1919-1920 διετέλεσε Μηχανικός Δημοσίων Έργων Υπουργείου Συγκοινωνίας (γραφείο Στατικού Ελέγχου Κατασκευών). Την περίοδο 1920-1924 διετέλεσε Διευθυντής Τεχνικού Γραφείου "Ι. Βαρουξάκης" στη Θεσσαλονίκη. Από το 1924-: Ελεύθερος επαγγελματίας, Τεχνικό και Εργοληπτικό Γραφείο. Από το 1931 κι έπειτα ήταν Επιθεωρητής Τεχνικών Υπηρεσιών Δήμου Θεσσαλονίκης. Είχε πτυχίο Δ τάξης για έργα οικοδομικά. Ήταν μέλος στο ΤΕΕ, τμήμα Μακεδονίας, και μέλος του Συνδέσμου Εργοληπτών Θεσσαλονίκης.
Την περίοδο 1923-1924 και το 1927 κι έπειτα ήταν Μέλος Τεχνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Γενικής Διοίκησης Μακεδονίας. Επίσης, ήταν Μέλος Επιτροπής Σχεδίου πόλεως Θεσσαλονίκης. Το 1930 κι έπειτα ήταν Εκπρόσωπος ΤΕΕ στο Δ.Σ. Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής αυτής. Το 1931- διετέλεσε Πρόεδρος στο Δ.Σ. Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης

Ο Ιωάννης Δημητριάδης του Αλέξανδρου ήταν Αρχιτέκτονας. Το 1917 έλαβε δίπλωμα Ecole Speciale d'Architecture Paris. Την περίοδο 1917-1919 εξάσκησε το επάγγελμα στο Παρίσι και την Ελβετία. Την περίοδο 1919-1922 ανέλαβε Αρχιτέκτονας Α΄τάξης Δημοσίων Έργων Υπουργείου Συγκοινωνίας. Από το 1923 κι έπειτα διετέλεσε Τεχνικός εκτιμητής Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος. Από το 1924κι έπειτα ήταν Ιδρυτής και διευθυντής Τεχνικής Εταιρείας "Αδελφοί Δημητριάδη" με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Έλαβε Α΄βραβείο διεθνούς αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για το Δημαρχείο Θεσσαλονίκης. Α΄βραβείο Πανελλήνιου αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης.

Στις 20 Φεβρουαρίου 1930 η Επιτροπεία του Λιμενικού Ταμείου Θεσσαλονίκης παραλαμβάνει τις εγκαταστάσεις, τις υπηρεσίες και το προσωπικό του τελωνειακού λιμένα από τη Γαλλική Εταιρία. Το οργανόγραμμα καθώς και οι υπηρεσίες παραμένουν ίδια.
Η Υπηρεσία Φορτοεκφορτώσεως της Γαλλικής Εταιρίας λειτουργεί πλέον ως υπηρεσία του ΛΤΘ.

Στις 20 Φεβρουαρίου 1930 η Επιτροπεία του Λιμενικού Ταμείου Θεσσαλονίκης παραλαμβάνει τις εγκαταστάσεις, τις υπηρεσίες και το προσωπικό του τελωνειακού λιμένα από τη Γαλλική Εταιρία. Το οργανόγραμμα καθώς και οι υπηρεσίες παραμένουν ίδια. Η Υπηρεσία Υδρεύσεως και Γερανών ΛΤΘ της Γαλλικής Εταιρίας λειτουργεί πλέον ως υπηρεσία του ΛΤΘ. Με το νέο οργανισμόςλειτουργίας του ΛΤΘ που θα κατατεθεί τον Μάρτιο του 1935 συστήνονται 2 διακριτές Υπηρεσίες Γερανών ΛΤΘ καιΥδρεύσεως ΛΤΘ.

Στις 20 Φεβρουαρίου 1930 η Επιτροπεία του Λιμενικού Ταμείου Θεσσαλονίκης παραλαμβάνει τις εγκαταστάσεις, τις υπηρεσίες και το προσωπικό του τελωνειακού λιμένα από τη Γαλλική Εταιρία. Το οργανόγραμμα καθώς και οι υπηρεσίες παραμένουν ίδια. Το Λογιστήριο της Γαλλικής Εταιρίας λειτουργεί πλέον ως υπηρεσία του ΛΤΘ. Ο νέος οργανισμός λειτουργίας του ΛΤΘ θα κατατεθεί τον Μάρτιο του 1935 και το Λογιστήριο θα μετονομαστεί σε Τμήμα Λογιστηρίου και Ελέγχου αναλαμβάνοντας και τις αρμοδιότητες εσωτερικού ελέγχου. Με βάση τον "Οργανισμό Υπηρεσιών του ΛΤΘ" (16/11/1938), επανασυστήνεται ως διακριτή υπηρεσία το Λογιστήριο του ΛΤΘ το οποίο υπάγεται στο Τμήμα Οικονομικών Υπηρεσιών ΛΤΘ.

Στις 20 Φεβρουαρίου 1930 η Επιτροπεία του Λιμενικού Ταμείου Θεσσαλονίκης παραλαμβάνει τις εγκαταστάσεις, τις υπηρεσίες και το προσωπικό του τελωνειακού λιμένα από τη Γαλλική Εταιρία. Το οργανόγραμμα καθώς και οι υπηρεσίες παραμένουν ίδια. Το Ταμείο της Γαλλικής Εταιρίας λειτουργεί πλέον ως υπηρεσία του ΛΤΘ. Ο νέος οργανισμός λειτουργίας του ΛΤΘ θα κατατεθεί τον Μάρτιο του 1935. Με βάση τον "Οργανισμό Υπηρεσιών του ΛΤΘ" (16/11/1938), το Ταμείο ΛΤΘ υπάγεται στο Τμήμα Οικονομικών Υπηρεσιών ΛΤΘ.