Standard Oil Company Inc.

Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου

Standard Oil Company Inc.

• Standard Oil Company Inc.

Η Standard Oil Co. Inc. (μεταγραμματισμός: Στάνταρντ Όιλ) ήταν αμερικανική εταιρεία παραγωγής, διύλισης, μεταφοράς και μάρκετινγκ πετρελαίου. Ιδρύθηκε το 1870 από τους Τζον Ντ. Ροκφέλερ και Henry Flagler στο Οχάιο και ήταν η μεγαλύτερη βιομηχανία διύλισης πετρελαίου στον κόσμο την εποχή εκείνη. Η αμφιλεγόμενη ιστορία της, ως μία από τις πρώτες και μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες στον κόσμο, τερματίστηκε το 1911, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών έκρινε ότι η Standard Oil ήταν παράνομο μονοπώλιο. Η Standard Oil κυριάρχησε στην αγορά προϊόντων πετρελαίου καινοτομώντας στην ανάπτυξη της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης. Η Standard Oil Trust βελτιστοποίησε την παραγωγή και τη διακίνηση μειώνοντας το κόστος σε σχέση με τους ανταγωνιστές. Οι επικριτές για «τραστ» κατηγόρησαν την Standard Oil ότι χρησιμοποίησε επιθετική τιμολόγηση για να καταστρέψει τους ανταγωνιστές και να σχηματίσει μονοπώλιο απειλώντας άλλες επιχειρήσεις. Ο Rockefeller ανέλαβε την εταιρεία ως πρόεδρος, μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1897. Παρέμεινε ο κύριος μέτοχος και το 1911, με τη διάλυση του τραστ της Standard Oil σε 34 μικρότερες εταιρείες και εξελίχθηκε στον πλουσιότερο άνθρωπο στη σύγχρονη ιστορία, καθώς το εισόδημα από αυτές τις μεμονωμένες επιχειρήσεις αποδείχθηκε πολύ μεγαλύτερο από εκείνο μιας μόνο μεγαλύτερης εταιρείας. Οι διάδοχοί της, όπως οι ExxonMobil, Marathon Petroleum, Amoco και Chevron, εξακολουθούν να συγκαταλέγονται στις εταιρείες με τα μεγαλύτερα έσοδα στον κόσμο. Μέχρι το 1882, ο κορυφαίος βοηθός του ήταν ο John Dustin Archbold. Μετά το 1896, ο Ροκφέλερ αποχώρησε από την επιχείρηση για να επικεντρωθεί στη φιλανθρωπία του, αφήνοντας τον Archbold. Μετά τη διάλυση της Standard Oil το 1911, ιδρύθηκε η Standard Oil Company της Νέας Υόρκης, ή Socony, μαζί με 33 άλλες εταιρείες που διαδέχθηκαν τη μητρική εταιρία. Το 1920, η εταιρεία καταχώρισε το όνομα
Την δεκαετία του 1920 δραστηριοποιείται στην Ελλάδα η αμερικανική εταιρεία πετρελαίων, βενζινών και ορυκτελαίων «Στάνταρτ Όιλ Κόμπανυ της Νέας Υόρκης». Το 1922 τα κεντρικά γραφεία στην Αθήνα στεγάζονταν στην οδό Κοραή 5, στο Μέγαρο Στυλιανού Μπραβάκου. (Εμπρός, 13/5/1922) Το 1929 βρίσκονται στο Μέγαρο της Λαϊκής Τράπεζας, στην οδό Πεσμαζόγλου 22. (Μακεδονία, 30/9/1912) Το 1930 μάλιστα εμφανίζεται ως χορηγός στα αθλητικά Παναθήναια. (Σκριπ, 1/6/1930) Χρησιμοποιεί, σύμφωνα με διαφήμιση στον τύπο, το μυθολογικό έμβλημα Πήγασος «προς καθορισμόν των πρωτίστης τάξεως προϊόντων της». Το εταιρικό σήμα θα φέρουν τα προϊόντα της, όπως βενζίνη Πραττ, ακάθαρτα πετρέλαια Σοκόνυ και ορυκτέλαια και λίπη Σοκόνυ. Ταυτόχρονα, ο τύπος των χρωματισμών της εταιρείας είναι το κόκκινο, το λευκό και το γαλάζιο. Το κόκκινο θα εμφανίζονται στις αντλίες της βενζίνης με το σήμα Πήγασος, ενώ στις στήλες της αντλίας θα υπάρχει το σήμα Σοκόνυ κόκκινο, λευκό και γαλάζιο. Ο χρωματισμός των δοχείων θα αντικατασταθεί με τα χρώματα αυτά. Τα καταστήματα βενζίνης θα βάφονται με ανοικτό χρώμα «μετά περιθωρίου πρασίνου» σε αντικατάσταση του κίτρινου και του μαύρου που χρησιμοποιούταν. (Μακεδονία, 30/9/1912) Η εταιρία διαθέτει αποθήκες στο λιμάνι του Πειραιά στην οποία απασχολούνται πάνω από 200 εργάτες. Κάποιοι απασχολούνται μέσω του συστήματος της Συνεργατικής και κάποιοι ως έμμισθοι. Μάλιστα το 1936 θα προκληθεί και απεργία. (Ριζοσπάστης, 12/2/1932, 13/2/1936, 30/4/1936) Το 1930 προκλήθηκε μάλιστα καταστροφική πυρκαγιά εξαιτίας της μεγάλης διαρροής βενζίνης στην θάλασσα. (Εμπρός, 11/9/1930) Στην Θεσσαλονίκη, προϊόντα της Στάνταρτ Όιλ Κόμπανυ εμφανίζονται από το 1912. (Μακεδονία, 30/9/1912) Κατά την δεκαετία του 1930 διευθυντής είναι ο Χιλ. Οι καλές σχέσεις με το ΛΤΘ αποτυπώνονται σε μια επιστολή με την οποία η αμερικανική εταιρία παρακαλεί για την «περιφρούρηση των συμφερόντων του Λιμενικού Ταμείου,» όταν οικόπεδο εντός της περιοχής των έργων προοριζόταν για τη Διεύθυνση Δημοσίων κτημάτων. (Πρακτικά ΛΤΘ, 145η Συνεδρίαση, 18/2/1935) Το 1934 στέλνει αίτημα στην Επιτροπεία ζητώντας τροποποίηση στη χάραξη των νέων σιδηροδρομικών γραμμών ώστε να μην θίγουν τις εγκαταστάσεις της εταιρείας. (Πρακτικά ΛΤΘ, 137η Συνεδρίαση, 31/10/1934.)

1. Πρακτικά ΛΤΘ
   2. εφημερίδα Εμπρός
   3. εφημερίδα Ριζοσπάστης
   4. εφημερίδα Μακεδονία