|
Υπάλληλος ΟΛΘ
|
|
0 |
176 |
|
Πυρκαγιά αποθηκών
|
|
0 |
14 |
|
Κατοχή
|
|
10 |
14 |
|
Υπάλληλος Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Θεσσαλονίκης
|
- Το Ελληνικό Τμήμα του Ερυθρού Σταυρού (Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός) ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου 1877 υπό την προστασία της Βασίλισσας Όλγας, με πρώτο πρόεδρο τον νομομαθή Μάρκο Ρενιέρη (1815-1897). Στις 6 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου αναγνωρίστηκε από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό. Σκοποί του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, όπως περιγράφονται στο καταστατικό του, είναι σε περίοδο πολέμου η θεραπεία και η περίθαλψη των τραυματιών, η μέριμνα για τους αιχμαλώτους και η προστασία των θυμάτων του πολέμου, ενώ σε περίοδο ειρήνης η παροχή βοηθείας στους πληττόμενους από θεομηνίες και επιδημίες, η παροχή κοινωνικο-προνοιακού και φιλανθρωπικού έργου και η προαγωγή της δημόσιας υγείας γενικότερα. Η δράση του ΕΕΣ επεκτείνεται και εκτός των ελληνικών συνόρων, με αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας σε διάφορα μέρη του κόσμου. Έργο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού υπήρξε η ίδρυση Σταθμών Πρώτων Βοηθειών, Κέντρων Αιμοδοσίας, σχολών Νοσηλευτικής, νοσοκομείων («Ερρίκος Ντυνάν», «Ασκληπείο Βούλας», «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο» στους Αμπελοκήπους) και της Υπηρεσίας Αναζητήσεως αγνοουμένων.
- Από τον Ιανουάριο του 1943, ο θεσμός των συσσιτίων παραμερίζεται από μία άλλη διανεμητική μέθοδο, αυτή των δελτίων τροφίμων, τα οποία χαρακτηρίζονταν από περισσότερη οργάνωση, διακινούνταν με σύστημα και επεκτάθηκαν εύκολα σε όλους τους κατοίκους της χώρας. Στη μεταβολή αυτή, που συντελέστηκε στα επισιτιστικά δρώμενα, δεύτερο παράγοντα αποτέλεσε ο Ε.Ε.Σ., μέσω των προσπαθειών του να παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια σε ευπαθείς ομάδες, όπως τα παιδιά, οι πρόσφυγες, οι άποροι, οι ασθενείς, οι φυλακισμένοι κ.α. Τα συσσίτια του Ερυθρού Σταυρού διενεργούνταν τόσο στο κέντρο της πόλης, όσο και περιφερειακά, στις συνοικίες της
- τους πρώτους μήνες του 1943 εφαρμόστηκε στη μακεδονική πρωτεύουσα ένα δυαδικός μηχανισμός αρτοδότησης, που εκτελούνταν αφενός από την Επιτροπή Διαχειρίσεως του Δ.Ε.Σ. και αφετέρου εκ μέρους της Α.Υ.Ε.Μ.
- η Επιτροπή του Δ.Ε.Σ., εκτός από τη διανομή και χορήγηση του ψωμιού στους κατοίκους της συμπρωτεύουσας, επιφορτίσθηκε για την αρτοδότηση των κοινοτήτων γύρω από αυτήν, σε μία ακτίνα περίπου 15 χιλιομέτρων, όπως επίσης για την τροφοδοσία των νοσηλευτηρίων, των φυλακών, των παιδικών συσσιτίων και άλλων πληθυσμιακών ομάδων με εξειδικευμένες ανάγκες.
|
0 |
31 |
|
Επιστράτευση 1940
|
- Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940-41 (στην Ελλάδα αναφέρεται και ως Πόλεμος του '40 ή Έπος του '40) ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και συνασπισμού Ιταλίας και Αλβανίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 31 Μαΐου 1941, όταν και ολοκληρώθηκε η κατάληψη της χώρας από τις γερμανικές δυνάμεις, οι οποίες επιτέθηκαν στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου 1941. Η ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια αόριστα στρατηγικά σημεία της Ελλάδος. Τη στιγμή της γερμανικής εισβολής, ο ελληνικός στρατός είχε προελάσει στα αλβανικά εδάφη, ως αποτέλεσμα της μέχρι τότε αποτελεσματικής αντιμετώπισης των ιταλο-αλβανικών δυνάμεων. Η άρνηση της Ελλάδας εορτάζεται στην Επέτειο του Όχι.
- Ακολούθησε η επιστράτευση και οι άνδρες συγκεκριμένων κλάσεων κλήθηκαν να καταταγούν στον στρατό. Ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού της ΕΖΘ και του ΛΤΘ επιστρετεύθηκαν. Όλοι επέστρεψαν και δεν φαίνεται να υπήρξε κάποιος νεκρός υπάλληλος από τον πόλεμο.
|
11 |
58 |
|
Αναγκαστικός Νόμος 1075/1938 περί μέτρων ασφαλείας Κοινωνικού Καθεστώτος
|
- Με το νόμο αυτό της δικτατορικής κυβέρνησης Μεταξά κωδικοποιήθηκαν όλες οι προηγούμενες σχετικές διατάξεις περί μέτρων ασφαλείας Κοινωνικού Καθεστώτος που είχαν υιοθετηθεί από τη δεκαετία του 1920 και ταυτόχρονα θεσπίστηκαν νέες που ενίσχυαν την κατασταλτική πρακτική του δικτατορικού καθεστώτος. Οι κυριότερες απ' αυτές, όπως η θέσπιση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, του πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων καθώς και οι δηλώσεις μετανοίας, επέζησαν της πτώσης του δικτατορικού καθεστώτος και αξιοποιήθηκαν με τις πιο ακραίες μορφές στη μεταπολεμική και μετεμφυλιοπολεμική περίοδο.
- Η Εισηγητική Έκθεση του νόμου ανέφερε ότι ' εκδόθηκε,γιατί από την πείρα που αποκτήθηκε σχετικά, με την έμπρακτη εφαρμογή της νομοθεσίας γιά την προστασία του καθεστώτος,δημιουργήθηκε η ανάγκη να συμπληρωθεί αυτή έτσι,ώστε να διασφαλίζεται καλύτερα το κοινωνικό σύστημα
- Ο Α.Ν 1075/1938 στο άρθρο 1 που επαναλάμβανε τις αξιόποινες πράξεις των άρθρων 1,2 και 3 του Α.Ν 117/1936,πρόσθετε ότι τιμωρείται και όποιος
- ο Α.Ν 117/1936 "περί μέτρων ^προς καταπολέμησιν του κομμουνισμού και των εκ τούτου συνεπειών". Το άρθρο 1 όριζε .τις πράξεις που τιμωρεί ο νόμος: 1 "Πας όστις εγγράφως,προφορικώς,ή καθ'οιονδήποτε άλλον τρόπον,αμέσως ή εμμέσως, επιδιώκει την διάδοσιν,ανάπτυξιν και εφαρμογήν θεωριών,ιδεών,ή κοι νωνικών, οικονομικών και θρησκευτικών συστημά,των τεινόντων εις την ανατροπήν του κρατούντος εν τη χώρα κοινωνικού καθεστώτος ή την απόσπασιν ή αυτονόμησιν μέρους της Επικρατείας, ως και ο προσηλυ τισμός εις τας θεωρίας, ιδέας και συστήματα ταύτα καθ'οιονδήπρτε τρόπον.
- 0 νομός,λοιπόμ,τιμωρέ ι αυτόν που επιδιώκει με οποιοδήποτε τρόπο: α) την ανατροπή του κοινωνικού συστήματος που επικρατεί β) την από σπαση ενός μέρους της χώρας και την προσάρτηση του σ'άλλο Κράτος γ) την αυτονόμηση ενός μέρους της χώρας. Η επιδίωξη αυτή πραγματοποιείται: α) με την διάδοση,ανάπτυξη ή εφαρμογή ιδεών και θεωριών,που οδηγούν στην ανατροπή του καθεστώτος ή β) με τη διάδοση κ.λ.π κοσμοθεωρητικών συστημάτων,είτε κοινωνωικών,είτε οικονομικών,είτε θρησκευτικών,που είναι αντίθετα στην κοινωνικής τάξη που επικρατεί,ή περιέχουν στις αρχές τους την αυτονόμηση^από- σπαση ενός μέρους της Επικρατείας.Επίσης τιμωρείται κι'αυτός που προσηλυτίζει κάποιον στις παραπάνω ιδέες και θεωρίες.
|
2 |
8 |
|
Υπάλληλος Αυτόνομου Υπηρεσίας Επισιτισμού Μακεδονίας (Α.Υ.Ε.Μ)
|
- το Δεκέμβριο του 1941, συστήθηκε η Γενική Διεύθυνση Επισιτισμού και Οικονομικών Αναγκών, η οποία αντικατέστησε όλες τις προηγούμενες αρμόδιες υπηρεσίες, για να οργανώσει καλύτερα την κατάσταση, «που είναι χαώδης», όπως διατεινόταν ο Τύπος, ο οποίος σε μία προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από το ίδιο το ζήτημα της ξένης κατοχής και των προβλημάτων που αυτή δημιουργούσε, επισήμαινε προβλήματα απλώς στην οργάνωση των υπηρεσιών και στη λειτουργία τους. Πρωταρχικό μέλημα αποτελούσε η εξασφάλιση της ενιαίας διαχείρισης των επισιτιστικών και οικονομικών αναγκών και η εφαρμογή των αγορανομικών μέτρων στο χώρο αυτό μέσω της ρύθμισης της συγκέντρωσης, μεταφοράς και διανομής των προϊόντων υπό την από κοινού εποπτεία του Υπουργού - Γενικού Διοικητή Μακεδονίας78 και του Στρατιωτικού Διοικητή Θεσσαλονίκης – Αιγαίου. Το προσωπικό της Διεύθυνσης Επισιτισμού προσλαμβανόταν με τη μέθοδο της απόσπασης ή διορισμού, μετά από υπόδειξη του προϊσταμένου της και φυσικά τη συγκατάθεση του Διοικητή του στρατού Θεσσαλονίκης – Αιγαίου. Η Γ.Δ.Ε.Ο.Α λειτούργησε περίπου για έξι μήνες από το Δεκέμβριο του 1941 μέχρι το Μάϊο του 1942.
- Ωστόσο, η κατάσταση εξακολουθούσε να είναι δύσκολη, με τις ελλείψεις να συνεχίζονται, προϊόντα να μη φτάνουν από τις αποστολές και το πρόβλημα της πείνας να οξύνεται ιδιαίτερα τους ανοιξιάτικους μήνες. Έτσι, τον Ιούνιο του 1942 ιδρύθηκε η Αυτόνομη Υπηρεσία Επισιτισμού Μακεδονίας (Α.Υ.Ε.Μ.), με σκοπό την αντιμετώπιση των επισιτιστικών προβλημάτων στην περιοχή της Μακεδονίας, το συντονισμό και την ενιαία ρύθμιση των επισιτιστικών δραστηριοτήτων στο χώρο της Μακεδονίας, η οποία και διατηρήθηκε μέχρι το τέλος της Κατοχής. Συγκεκριμένα, Πριν από τη σύστασή της αποφασίστηκε οικονομικός έλεγχος με σκοπό την εκκαθάριση της Γενικής Διεύθυνσης, η οποία αποκάλυψε πλήθος ατασθαλιών στα ταμεία και στις αποθήκες τροφίμων και ότι μεγάλες ποσότητες αυτών που είχαν κατάσχει οι Γερμανοί, είχαν παραχωρηθεί σε ιδιώτες κατά κανόνα εύπορους συνεργάτες των Γερμανών, ενώ ο Νικόλαος Χέρτουρας που είχε τοποθετηθεί από το Βασίλειο Σιμωνίδη, γενικό διοικητή Μακεδονίας, ως γενικός διευθυντής της υπηρεσίας, αποσπασμένος από την αντίστοιχη θέση στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο, καρπωνόταν δημόσιους πόρους και επισιτιστικά αποθέματα.
- Διευθυντής της παρέμεινε ο Νικόλαος Χερτούρας και Υποδιευθυντές ορίστηκαν οι Γ. Παπαβασιλείου και Χρ. Λασκαρίδης
- Οι δύο κύριοι τομείς δραστηριότητας της νέας υπηρεσίας ήταν ο τομέας του εφοδιασμού και αυτός των διανομών. Η πρώτη υπηρεσία φρόντιζε για την εξασφάλιση των αναγκαίων αγαθών και για τη διατροφή του πληθυσμού, έργο ιδιαίτερα δύσκολο, λόγω ακριβώς των συνθηκών που επικρατούσαν. Ο τομέας διανομής οργάνωνε το σύστημα των δελτίων, τις περιστασιακές απευθείας διανομές αγαθών στον πληθυσμό, το σύστημα των λαϊκών συσσιτίων αλλά και τις ειδικές χορηγήσεις που αφορούσαν την τροφοδοσία των δυνάμεων κατοχής, της γερμανικής παροικίας, ορισμένων Ελλήνων που είχαν άμεση σχέση με αυτούς, αλλά και τους εργαζόμενους σε γερμανικά15 έργα και υπηρεσίες,51 ενώ οι εργαζόμενοι στα συσσίτια θα ήταν αποσπασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και θα είχαν πρόσθετη αμοιβή αναλόγως με την υπηρεσία που θα προσφέρανε
- Οι κύριες πηγές εξασφάλισης των ποσοτήτων που προορίζονταν για τον αστικό πληθυσμό σύμφωνα με τα αρχεία της Α.Υ.Ε. ήταν η ειδική φορολογία σε είδος, που επιβλήθηκε στην αγροτική, κτηνοτροφική, αλιευτική και βιομηχανική παραγωγή υπέρ του επισιτισμού του αστικού πληθυσμού, ένα ειδικό παρακράτημα 10 – 15% που επιβλήθηκε σε κάθε εμπορική ανταλλαγή, μεταφορά προϊόντος ή εισαγωγή πρώτων υλών, οι κατασχέσεις τροφίμων ή τα πρόστιμα που η υπηρεσία επέβαλε σε περιπτώσεις αγορανομικών παραβάσεων, οι κατά καιρούς χορηγήσεις τροφίμων από την Α.Τ.Ε. και τέλος οι εισαγωγές τροφίμων από το εξωτερικό.
- Οι υπάλληλοι της ΕΖΘ απασχολήθηκαν κατά την περίοδο της Κατοχής στην Αυτόνομο Υπηρεσία. Κάποιοι για μικρότερο και κάποιοι για μεγαλύτερο διάστημα. Οι περισσότεροι επ΄σετεψαν στην ΕΖΘ με την επαναλειτουργία της το 1945. Κάποιοι το 1943.
- Τον Ιούλιο του 1942 το στελεχιακό δυναμικό της επισιτιστικής υπηρεσίας αντιστοιχούσε σε 294 εργαζομένους, ενώ τον Ιανουάριο του 1943 παρουσίασε άνοδο και ανήλθε στους 550. α αίτια αυτού του φαινομένου αύξησης του προσωπικού πρέπει να αναζητηθούν, όχι μόνο στη συνεχή διεύρυνση και επέκταση του οργανισμού και συνεπώς στις ολοένα και αυξανόμενες υπηρεσιακές ανάγκες, αλλά και στην κοινωνική επιταγή, με στόχο την ενίσχυση των ενδεών πληθυσμιακών ομάδων, που στερούνταν το βασικό εισόδημα. Κατ’ ακολουθία, πραγματοποιήθηκαν μαζικές προσλήψεις υπαλλήλων, οι οποίες σε βάθος χρόνου συνέδραμαν στη δημιουργία δυσκαμψίας του γραφειοκρατικού μηχανισμού και σε περιπλοκή των καθηκόντων των διαφόρων θέσεων.
- Οι υπάλληλοι της ΕΖΘ απασχολήθηκαν κατά την περίοδο της Κατοχής στην Αυτόνομο Υπηρεσία. Κάποιοι για μικρότερο και κάποιοι για μεγαλύτερο διάστημα. Οι περισσότεροι επ΄σετεψαν στην ΕΖΘ με την επαναλειτουργία της το 1945. Κάποιοι το 1943.
- Η τοποθεσία στέγασης του νεοΐδρυθείσας υπηρεσίας δε μεταβλήθηκε από αυτήν του προκατόχου της, με άλλα λόγια χρησιμοποιήθηκε το κτίριο του Ε.Β.Ε.Θ., εκ παραλλήλου όμως με αυτό της Τράπεζας της Ανατολής, για την επαρκή κάλυψη όλων των υπηρεσιών.
|
0 |
6 |
|
Υπάλληλος ΣΕΚ
|
|
0 |
5 |
|
Θητεία κατά τον Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο
|
|
26 |
42 |
|
Ανάπηρος Πολέμου
(3)
|
|
7 |
8 |
