Showing 176 results

Ο Φωτόπουλος Ευάγγελος του Παναγιώτη και της Γεωργίας γεννήθηκε το 1917 στη Βρονταμά της Σπάρτης. Παντρεύτηκε την Αθηνά και απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Ήταν ανάπηρος του πολέμου 1940-41.
Προσλήφθηκε ως έκτακτος υπάλληλος στις 12 Μαρτίου 1943 στο Λιμενικό Ταμείο Θεσσαλονίκης και εργάστηκε ως βοηθός διαχειριστή αποθήκης. Μονιμοποιήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1948. Έπειτα, με την ενσωμάτωση των οργανισμών, εργάστηκε στην Ελευθέρα Ζώνη Θεσσαλονίκης ως υπάλληλος 8ου βαθμού στον Κλάδο Βοηθών Αποθηκών. Στις 26 Ιανουαρίου 1962 προάχθηκε στον αμέσως ανώτερο βαθμό. Μέχρι την 1 Ιανουαρίου 1978 ακολούθησαν προαγωγές και μισθωτικές αυξήσεις. Συνταξιοδοτήθηκε στις 12 Μαρτίου 1978.

Ο Αμανατίδης Ιωάννης του Αναστάσιου και της Δέσποινας γεννήθηκε το 1933. Το 1954 ολοκλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Το 1959 – 1960 εργάστηκε ως υπάλληλος στην Νομαρχία της Καστοριάς και αργότερα το 1960 – 1965 εργάστηκε ως αποθηκάριος στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Προσλήφθηκε από την ΕΖΛΘ ως έκτακτος ημερομίσθιος επιστάτης, τεχνικός, γραφέας στις 10 Απριλίου 1968. Μονιμοποιήθηκε το 1970. Το 1978 τέθηκε σε αναστολή γιατί εκκρεμούσε πειθαρχική δίωξη. Είχε αναλάβει να καταθέσει στην Τράπεζα το ποσό τον 56.000 δραχμών, ο υπάλληλος όμως κατέθεσε 36.000 και άλλαξε τα στοιχεία της απόδειξης. Μετά από λίγο καιρό κατέθεσε και τα υπόλοιπα χρήματα ενώ είχε γίνει ήδη αντιληπτό από την Υπηρεσία. Το 1983 καταδικάστηκε σε φυλάκιση 3 μηνών με αναστολή για υπεξαίρεση στην υπηρεσία και ψευδή βεβαίωση. Την ίδια στιγμή διαγράφηκε από τον οργανισμό.

Ο Αδαμίδης Γεώργιος του Κωνσταντίνου και της Ανίκας γεννήθηκε το 1928 στη Μεγάλη Παναγιά Χαλκιδικής. Θα ολοκληρώσει το δημοτικό σχολείο. Θα παντρευτεί την Μαρία Κολοβού και θα αποκτήσει δύο παιδιά, ένα αγόρι (1957), τον Κωνσταντίνο, και ένα κορίτσι, την Ανίκα (1953). Είχε υπηρετήσει στην υπηρεσία Συντηρήσεως και Έργων ΣΕΚ ως ελεύθερος εργάτης προσληφθείς αποκλειστικώς για την εκτέλεση διαφόρων έκτακτων έργων από 15 Μαΐου 1945 έως 31 Ιανουαρίου 1946. Στις 7 Μαρτίου 1946 προσλήφθηκε στην ΕΖΘ ως οδηγός ελκυστήρων στο Μηχανολογικό Τμήμα. Στις 5 Οκτωβρίου 1950 αποχώρησε λόγω στράτευσης στο πεζικό. Επέστρεψε στις 12 Ιανουαρίου 1953 και τοποθετήθηκε στο Μηχανολογικό Τμήμα της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών Διοικητικά και στο Τμήμα Φορτοεκφορτώσεων και Μεταφορών της Διεύθυνσης της Ελευθέρας Ζώνης τακτικώς. Την 1 Ιουλίου 1958 προσλήφθηκε στην ΕΖΛΘ ως τακτικός υπάλληλος τεχνίτης του Β8 Κλάδου Β Κατηγορίας. Το 1965 προάχθηκε σε 6ο βαθμό. Την 1η Ιανουαρίου 1967 ανέλαβε αποθηκάριος των Συνεργείων Επισκευής του Μηχανολογικού Τμήματος. Το 1973 χαρακτηρίζεται τεχνίτης συνεργείου επισκευής και βοηθός- αναπληρωτής εργοδηγού συνεργείου. Στις 26 Μαΐου 1980 συνταξιοδοτήθηκε.

Ο Αθανάσιος Κωνσταντίνου του Χαρίλαου και της Ειρήνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1926 και ολοκλήρωσε το Δημοτικό Σχολείο. Όταν προσλήφθηκε στην ΕΖΘ ήταν άγαμος, αλλά αργότερα παντρεύτηκε την Ευγενία Ακράνη και από το γάμο τους προέκυψαν τρία παιδιά, ένα κορίτσι, η Ειρήνη (1960), και δύο αγόρια, ο Κωνσταντίνος (1963) και ο Χαρίλαος (1968). Άρχισε να εργάζεται την 22α Μάρτη 1946 αποσπασμένος στην Υπηρεσία Ασφαλείας ως φύλακας. Στις 29 Μαρτίου 1948 υπηρέτησε την στρατιωτική θητεία του ως ναύτης-μηχανικός στο Σκαραμαγκά. Στις 23 Μαΐου 1950 απολύθηκε από τις τάξεις του στρατού και ανέλαβε υπηρεσία στην ίδια θέση. Από την 12η Σεπτέμβρη 1951 προσλήφθηκε ως τακτικός υπάλληλος στο βαθμό φύλακα Α΄ με καθήκοντα φύλακα ημέρας και νύκτας για τη φρούρηση του υπαίθριου χώρου υποκειμένων εμπορευμάτων σε φόρους και την παρακολούθηση των πυροσβεστικών θεωρητικών και πρακτικών ασκήσεων. Στις 28 Ιουνίου 1957, με το νέο βαθμολόγιο της ΕΖΛΘ είχε τον 8ο βαθμό Β8 Κλάδου Ασφαλείας Β΄ Κατηγορίας. Στις 9 Μαΐου 1958 προάχθηκε κατ’ αρχαιότητα στον 7ο βαθμό. Το 1964 ανέλαβε φύλακας θυρών και βοηθός επόπτη θυρών 2 και 6 για τον έλεγχο των διακινούμενων υποκειμένων και μη σε φόρους εμπορευμάτων. Στις 31 Δεκεμβρίου 1965 προάχθηκε στον 6ο βαθμό. Το 1970 προάχθηκε σε υπαρχιφύλακα και το 1973 ανέλαβε αρχιφύλακας. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1976 αυτοδίκαια κατατάχθηκε στον Κλάδο ΜΕ6 Ασφαλείας. Στις 11 Απριλίου 1979 συνταξιοδοτήθηκε.

Ο Βλάσης Κουκούρης του Ανδρέου και της Αθηνάς γεννήθηκε στην Κούτελη της Προποντίδας το 1922 και είχε ολοκληρώσει την Στ΄ Δημοτικού. Για ένα διάστημα από 1941 έως 1942 έζησε στη Νέα Κούτελη της Λήμνου. Στη συνέχεια κατοικούσε στη Θεσσαλονίκη, ενώ τα άλλα τρία αδέρφια του διέμεναν στην Νέα Κούτελη στη Λήμνο. Ήταν παντρεμένος με την Φωτεινή Κατερίνη και από τον γάμο τους προέκυψε μία κόρη, η Αθηνά (1952) και ένας γιος ο Παναγιώτης (1949). Από το 1942 έως το 1945 υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία ως ναύτης στο Λιμενικό Σώμα, όπως και την περίοδο 1946-1949. Με την απόλυσή του από το στράτευμα, προσλήφθηκε στην ΕΖΘ στις 24 Ιανουαρίου 1949 ως ημερομίσθιος υπάλληλος (από 18:00 έως 06:66) με καθήκοντα νυχτοφύλακα στην Υπηρεσία Ασφαλείας ΕΖΘ. Την 23η Μάη 1949 του απονεμήθηκε έπαινος για το ρόλο του κατά τη διάρκεια νεροποντής. Απολύθηκε από την υπηρεσία στις 14 Αυγούστου 1952 όταν απολύθηκαν μαζικά οι έκτακτοι υπάλληλοι. Επαναπροσλήφθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1952 αναλαμβάνοντας καθήκοντα στην υπηρεσία Ασφαλείας. Στις 2 Αυγούστου 1953 απολύθηκε.
Προσλήφθηκε στην ΕΖΛΘ ως έκτακτος ημερομίσθιος βοηθός μηχανοτεχνίτης στις 19 Απριλίου 1961. Από τις 2 Νοεμβρίου 1961 όμως εργαζόταν ως έκτακτος ναύτης με καθήκοντα στο πλήρωμα των πλωτών μέσων και συγκεκριμένα στα ρυμουλκά και τον πλωτό γερανό. Διεγράφη στις 7/9/73 λόγω θανάτου του.