Showing 96 results

Ο Διονύσιος Βάλσαμος του Ιωάννη είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη το 1861. Καταγόταν από την Κεφαλλονιά και ήταν έγγαμος. Πριν την έλευσή του στην Ελλάδα, είχε διατελέσει διευθυντής της Γαλλικής Εταιρίας Προκυμαίων Κωνσταντινούπολης. Ανέλαβε ο πρώτος διευθυντής της ΕΖΘ. Η συμβολή του υπήρξε καθοριστική για τη λειτουργία της Ζώνης και την οργάνωση των υπηρεσιών.

Η Επιτροπεία συζητούσε την αναγκαιότητα πρόσληψης ενός διευθυντή της Ζώνης ο οποίος θα αναλάμβανε να διαμορφώσει το νέο οργανισμό και να τον θέσει σε λειτουργία. Αίτηση για διευθυντές της Ζώνης είχαν καταθέσει οι Τροχανάς, Νάλτσας, Βογιατζίδης, Θεοδωρίδης και Βάλσαμος. Η πρόσληψη του Βάλσαμου εγκρίθηκε σε συνεδρίαση της Επιτροπείας στις 17 Ιουλίου 1924 και θα ίσχυε από 1 Αυγούστου 1924. Συγκεκριμένα, ο Βάλσαμος διέθετε εξαίρετες συστάσεις από σημαίνοντα πρόσωπα της ελληνικής επιχειρηματικότητας, από τον πρώην υπουργό Εθνικής Οικονομίας Ανδρέα Χατζηκυριάκο, τον Γενικό Διευθυντή της Τραπέζης Αθηνών Ιωάννη Ηλιάκο, τον πρώην Γενικό Διευθυντή Τραπέζης Αθηνών Θεσσαλονίκης Αδαμίδη και τον πρώην υπουργό Οικονομικών Μιλτιάδη Νεγρεπόντη.

Ωστόσο, ο Βάλσαμος βρήκε το μισθό ανεπαρκή ζητώντας τουλάχιστον μηνιαίο μισθό 10.000 δρχ ο οποίος κατά την γνώμη του θα επέτρεπε «αξιοπρεπήν παράστασιν λόγον προς την σημασίαν της θέσεως ην κατείχεν». Η Επιτροπεία κατέληξε ότι ο μισθός δεν μπορεί να υπερβεί τις 7.000 δραχμές μηνιαίως. Ο πρόεδρος εξέφρασε τη γνώμη «όπως οι μισθοί του προσληφθησομένου προσωπικού της Ζώνης είναι ικανοποιητικοί και ανάλογοι προς του της Διευθύνσεως». Το μέλος της Επιτροπείας και έμπορος Αθανάσιος Μακρής ανέλαβε να μεσολαβήσει, αλλά ο Βάλσαμος θα επιμείνει στις 10.000 δραχμές. Παρά την αρχική αρνητική αντίδραση η Επιτροπεία θα δεχθεί την πρότασή του. Ο Σταύρος Γρηγοριάδης αναφέρει συγκεκριμένα ότι «μετά τας εξαιρέτους συστάσεις του κ. Βάλσαμον» αυτός «θα φανεί αντάξιος της σοβαράς αποστολής του». Ονομάζεται Διευθυντής Γραμματείας της ΕΖΘ και τελικά ξεκίνησε την εργασία του από 1η Οκτωβρίου 1924. Επιπλέον λάμβανε επιμίσθιο 4000 δρχ. και την 1 Μαΐου 1926 αυξήθηκε στις 14.000 δρχ.

Στα τέλη Μαρτίου 1925 ο Βάλσαμος θα θεωρήσει τον εαυτό του θιγμένο από τις συζητήσεις περί καθυστέρησης της έναρξης της λειτουργίας της Ζώνης και θα υποβάλλει την παραίτησή του δηλώνοντας ότι «υπό τας παρούσας συνθήκας και άνευ της παραμικράς δικαιοδοσίας δεν δύναται να εγγυηθή ως διευθυντής την ευόδωσιν της λειτουργίας της Ζώνης την οποίαν δεν διοργάνωσε, ούτε την κανονικήν έναρξιν δια της 1ης Μαΐου αφ’ ου δεν εξετελέσθη η προπαρασκευαστική εργασία ή τα μέτρα άτινα υπέδειξε δι’ εκθέσεώς του προ τριών μηνών, συνεπώς δεν δύναται να αναλάβη τας σχετικάς ευθύνας.» Τέλος, θεώρησε ότι υφίσταται ζήτημα σύγκρουσης δικαιοδοσιών ανάμεσα στην Επιτροπεία και τον Διευθυντή και για αυτό πρότεινε ότι «δια την καλήν πρόοδον τη ζώνης δεον να δοθούν από τούδε εις τον διευθυντήν οιονδήποτε και αν είναι ούτος, τα μέσα αλλά και ευρείαι δικαιοδοσίας αίτινες να του επιτρέπωσιν την πραγματικήν διεύθυνσι και οργάνωσιν του έργου, καθότι μέχρι τούδε διευθύνει μόνο η επιτροπεία.» Ο πρόεδρος Σταύρος Γρηγοριάδης απάντησε πως «η επιτροπεία διεξήγε μέχρι σήμερον το παν καθότι επρόκειτο περί της ιδρύσεως της Ζώνης» και μόνο αυτή θα πρέπει να θεωρηθεί «αρμοδία» διότι «δεν συντελέσθη εισέτι ολοκληρωτικώς». Τέλος, έπλεξε το εγκώμιο του Βάλσαμου αναφέροντας ότι «τον εθεώρησε πάντοτε συνεργάτην αυτής» και ότι άκουγε «μετά προσοχής τας υποβαλλομένας εκάστοτε γνώμας αυτού» εγκρίνοντας «εκείνας μόνο εξ αυτών ας εθεώρησεν ως πρακτικάς ή πραγματοποιήσιμους». Επίσης, σημείωσε πως «το κυρίως έργον του Διευθυντού άρχεται από της ημέρας της ενάρξεως της λειτουργίας της Ζώνης δι ην θα έχη την απαιτουμένη δικαιοδοσίαν ώστε και ανάλογον να υπέχη ευθύνην». Ο Βάλσάμος επέμεινε στην παραίτησή του λέγοντας ότι «θα εξακολουθήσει εκτελών την υπηρεσίαν μέχρις ότου κανονισθή το ζήτημα ή ευρεθή άλλος διευθυντής». Το ζήτημα όμως δεν φαίνεται να έληξε και τον Ιούνιο του 1925 ο Βάλσαμος επανάφερε τη διαφωνία του υποστηρίζοντας ότι στον υπό έγκριση κανονισμό λειτουργίας της Ζώνης οι αρμοδιότητες ανάμεσα σε Διευθυντή και Επιτροπεία παραμένουν σε αλληλοσύγκρουση «καθότι υφίστανται προς εκτέλεσιν των αποφάσεων της επιτροπέιας δύο όργανα, η εκτελεστική επιτροπή και η διεύθυνση». Συνεπώς, ο ίδιος θεωρεί ότι «ως έχουν τα πράγματα […] εκτελεί χρέη διεκπεραιωτού και όχι διευθυντή». Ως εκ τούτου, υποβάλλει πάλι «την παραίτησίν του δεχόμενος παραμένη επί ένα περίπου μήνα μέχρι την εξεύρεσιν αντικαταστάτην». Ακολουθεί μια συζήτηση για το χαρακτήρα του νέου οργανισμού. Ο Γρηγοριάδης παρατηρεί ότι ο διευθυντής επαναφέρει θέματα πάνω στα οποία η επιτροπεία είχε αποφανθεί τελεσιδίκως και επισημαίνει πως οι προτεινόμενες αλλαγές θα προκαλέσουν δυσλειτουργία. Το μέλος της Επιτροπείας και διευθυντής της γενικής Διοίκησης Ιωάννης Λαζαρίδης υποστηρίζει ότι η ΕΖΘ είναι δημόσιος οργανισμός και όχι ιδιωτική επιχείρηση για να δώσει αρμοδιότητες πέρα του νόμου στον διευθυντή. Ο Βάλσαμος επιμένει, αλλά τελικά υπαναχωρεί μετά δεχόμενος τη διαβεβαίωση ότι η Επιτροπεία τον περιβάλλει με εμπιστοσύνη. Έκτοτε, ο ρόλος τους στις αποφάσεις φαίνεται να είναι πιο ενεργός.

Τον Νοέμβριο του 1926, ο Βάλσαμος θα υποβάλλει την παραίτησή του. Ο πρόεδρος θα ζητήσει να αναιρέσει την απόφασή του. Ο διευθυντής απαντώντας ευχαριστεί την επιτροπεία για την εκδήλωση «την προς αυτόν εμπιστοσύνης» της Επιτροπείας και εκφράζει «εν τούτοις τη λύπην του διότι ως και στο έγγραφο της παραίτησης αναφέρει λόγοι σοβαροί τον υποχρεώνουν να μην αποσύρει την παραίτησή του καιτοι τόύτο προξενεί σε αυτόν βαθειαν λύπην και δια την αγάπην ην τρέφει προς το έργον της ζώνης και δια την εξαιρετικήν εκτίμησιν ην αισθάνεται προς τον κ πρόεδρο και τα αξιότιμα μέλη.» Τέλος, προτείνει την έγκαιρη εύρεση αντικαταστάτη του. Ωστόσο, μέχρι την οριστική αποχώρησή του θα εκτελεί τα καθήκοντά του. Συγκεκριμένα, ο διευθυντής δέχεται να παραμείνει μέχρι 31 Δεκεμβρίου για να μη δυσχεράνει το έργο της επιτροπείας, αλλά πέραν της προθεσμίας αυτής «λυπείται ότι δεν δύναται να αναλάβη υποχρέωσιν και μόνον εάν αι περιστάσεις τω επιτρέψωσι θα ηδύνατο εν απολύτω ανάγκη ν’ αναβάλη επί μακρόν έτι την αποχώρησίν του». Τελικά, παραιτήθηκε στις 31 Μαρτίου 1927.

Ο Δημήτρης Πανάς του Παναγιώτη γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1875. Ήταν έγγαμος και δεν στρατεύθηκε.
Προσλήφθηκε από την ΕΖΘ ως θυρωρός κιγκλιδωμάτων στις 24 Ιουλίου 1925 με βάση την απόφαση της Επιτροπείας της ΕΖΘ στις 15 Ιουλίου1925. Την 1η Μαΐου 1926 θα έχει το βαθμό του θυρωρού στην υπηρεσία Ασφάλειας της ΕΖΘ. Την 1η Ιουλίου 1927 έγινε επόπτης θυρών Α΄. Στις 30 Απριλίου 1929 μετατάχθηκε στην Υπηρεσία Μεταφορών Ξηράς ΑΦΘ ως γραφέας Α΄. Την 1η Νοεμβρίου 1929 προάχθηκε σε λογιστή Β΄. Στις 17 Αυγούστου 1932 απολύθηκε οριστικώς από την υπηρεσία λόγω σωματικής νόσου η οποία διήρκεσε πέρα από 4 μήνες και τον κατέστησε διαρκώς ανίκανο για υπηρεσία.

Ο Μιχαηλίδης Χαράλαμπος του Αβραάμ είχε γεννηθεί στο Ικόνιο το 1896. Ήταν πτυχιούχος της Ανώτατης Εμπορικής και Οικονομικής Σχολής Αθηνών. Δεν είχε στρατευθεί.
Ο Μιχαηλίδης Χαράλαμπος υπήρξε υπάλληλος της ΕΖΘ και της ΕΖΛΘ.

Προσλήφθηκε στην ΕΖΘ ως λογιστής στο Τμήμα Λογιστηρίου με απόφαση της Επιτροπείας ΕΖΘ στις 19 Σεπτεμβρίου 1925. Χαρακτηρίζεται λογιστής Α’ . Στις 26 Μαΐου 1926 θα έχει τον τίτλο του λογιστή Α΄. Στις 30 Ιουνίου 1926 η επιτροπεία τον προάγει σε Τμηματάρχη Γ΄. Την 1η Σεπτεμβρίου 1926 γίνεται Γραμματέας Α΄. Επίσης, τοποθετήθηκε ως προϊστάμενος Τμήματος Στατιστικής Υπηρεσίας. Ταυτόχρονα, ανέλαβε τη διεύθυνση του Τμήματος Ελέγχου. Την 1η Ιουλίου 1927 προήχθη κατ’ επιλογή σε Τμηματάρχη Β΄. Στις 17 Ιουνίου 1930 προάχθηκε σε Τμηματάρχη Α΄ . Την 1η Σεπτεμβρίου 1936 ανέλαβε καθήκοντα Τμηματάρχη Λογιστηρίου. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1937 ανέλαβε προσθέτως την Εποπτεία του Τμήματος Ελέγχου. Στις 24 Ιουλίου 1941 ανέλαβε αναπληρωτής του υποδιευθυντή όταν αυτός θα απουσιάζει. Την 1η Απριλίου 1938 τοποθετήθηκε ως προϊστάμενος Τμήματος Λογιστηρίου.

Στις 12 Απριλίου 1950 άσκησε προσωρινά τα καθήκοντα του υποδιευθυντή μέχρι τις 17 Απριλίου 1950, όπως ξανά στις 26 Μαΐου 1950. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1950 θα αναλάβει υποδιευθυντής. Στις 7 Φεβρουαρίου 1953 θα αναλάβει διευθυντής της ΕΖΘ. Με τη συγχώνευση ΕΖΘ και ΛΤΘ παραμένει Διευθυντής της Ελευθέρας Ζώνης στο νέο οργανισμό. Το ΔΣ τον ορίζει προσωρινό αναπληρωτή Γενικό διευθυντή για τις αρμοδιότητες της ΕΖΘ ενώ τον διευθυντή του ΛΤΘ Σωτήριο Κουκίδη υπεύθυνο για τις αρμοδιότητες του τέως ΛΤΘ. Ο Μιχαηλίδης Χαράλαμπος παρίστατο στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΖΛΘ (με πρώτη παρουσία στις 7 Δεκεμβρίου 1953) παρουσιάζοντας διάφορα θέματα σχετικά με τη λειτουργία της Ελευθέρας Ζώνης. Στις 27 Ιανουαρίου 1954 του ανατίθεται το δικαίωμα να υπογράφει πάσης φύσεως εντάλματα πληρωμής, είσπραξης, κλπ καθώς και όσα έγγραφα αφορούν τις τελωνειακές αρχές. Με το νέο οργανισμό λειτουργίας, Στις 2 Αυγούστου 1954 τοποθετήθηκε εκ νέου Διευθυντής στη Διεύθυνση Ελευθέρας Ζώνης της ΕΖΛΘ. Στις 11 Αυγούστου 1954 ανέλαβε αναπληρωτής του Γενικού Διευθυντή. Στις 31 Αυγούστου 1954 προάχθηκε "εις τον αμέσως ανώτερον βαθμόν του Διευθυντού". Στις 16 Φεβρουαρίου 1956 ορίστηκε επίσημα Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής. Στις 5 Δεκεμβρίου 1956 του απονεμήθηκε ηθική αμοιβή για τις υπηρεσίες του. Στις 13 Μαΐου 1957 τέθηκε στον 2ο βαθμό του Υπαλληλικού Κώδικα. Στις 7 Νοεμβρίου 1967 συνταξιοδοτήθηκε.

Ο Κωνσταντίνος Γρυπάρης του Ιωάννη γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1874. Ήταν έγγαμος. Δεν είχε στρατευθεί. Προσλήφθηκε στην ΕΖΘ ως κλητήρας στο Τμήμα Λογιστηρίου στις 5 Οκτωβρίου 1925. Την 1η Μαΐου 1926 θα έχει το βαθμό του κλητήρα Β'. Την 1η Αυγούστου 1927 προάγεται σε κλητήρας Α'. Στις 13 Ιουλίου 1938 απεβίωσε.

Ο Γιαβάσογλου Παύλος του Αριστοτέλη γεννήθηκε στην Κίο της Μικράς Ασίας το 1877. Συμμετείχε στον στρατό ως εθελοντής.
Στις 12 Οκτωβρίου 1925 προσλήφθηκε στην ΕΖΘ ως επιστάτης στις προσωρινές Γενικές Αποθήκες. Την 1η Μαΐου 1926 θα έχει το βαθμό του Επιστάτη, επικεφαλής στο Τμήμα των Ιδιωτικών Αποθηκών και Κοινά Αποταμιευτήρια. Στις 6 Νοεμβρίου 1926 υπέβαλε παραίτηση «δι’ οικογενειακούς λόγους».

Ο Φιλικός Γεώργιος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1877. Δεν είχε στρατευθεί. Προσλήφθηκε στην ΕΖΘ στις 15 Οκτωβρίου 1925 ως αποθηκάριος στις Προσωρινές Γενικές Αποθήκες. Απολύθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1925 ως ακατάλληλος.

Ο Πολάτης Στέφανος του Παύλου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1874. Ήταν έγγαμος και δεν είχε υπηρετήσει στρατιωτική θητεία.
Προσλήφθηκε στην ΕΖΘ στις 15 Οκτωβρίου 1925 ως βοηθός αποθηκάριος στις προσωρινές Γενικές Αποθήκες. Στις 14 Δεκεμβρίου 1925 προάγεται σε αποθηκάριο. Την 1η Μαΐου 1926 θα έχει το βαθμό του Αποθηκάριου Β΄στο Τμήμα Εκφορτώσεων και Προσωρινών Γενικών Αποθηκών. Την 1η Ιουλίου 1927 προήχθη σε Αποθηκάριο Β΄. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1927 μετατέθηκε στα Κοινά Αποταμιευτήρια. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1928 απολύθηκε προσωρινώς από την υπηρεσία. Επαναπροσλήφθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1929 κατόπιν απαλλαγής με βούλευμα στον ίδιο βαθμό αναλαμβάνοντας τη διαχείριση της Αποθήκης 17. Στις 23 Ιουνίου 1930 τοποθετήθηκε στην Αποθήκη 5. Στις 17 Ιουλίου 1930 κρίθηκε στάσιμος για το 1930. Την 1 Απριλίου 1931 τοποθετήθηκε στην Αποθήκη 17. Στις 26 Φεβρουαρίου 1932 προήχθη σε Αποθηκάριος Α. Στις 20 Ιουνίου 1932 τοποθετήθηκε στην Αποθήκη 14.
Στη 1 Απριλίου 1933 τοποθετήθηκε στην Αποθήκη 15. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1933 πέθανε.

Ο Δαγκλής Βασίλειος του Αθανασίου γεννήθηκε το 1887 στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν έγγαμος δεν είχε στρατευθεί. Προσλήφθηκε στην ΕΖΘ στις 6 Οκτωβρίου 1925 ως φύλακας. Την 1η Μαΐου 1926 θα έχει το βαθμό του φύλακα στην υπηρεσία Ασφάλειας της ΕΖΘ. Την 1η Ιουλίου 1927 ήταν φύλακας Α΄. Στις 27 Ιουνίου 1929 του απονεμήθηκε έπαινος για έγκαιρη και τακτική εκτέλεση υπηρεσίας κατά πυρκαγιά στις 18 Ιουνίου στην Αποθήκη 11. Στις 24 Ιουλίου 1935 απολύθηκε δυνάμει της Δ΄ Συντακτικής Πράξης. Στις 23 Μαρτίου 1936 ανέλαβε καθήκοντα στην ΕΖΘ καθώς επαναπροσλήφθηκε. Απολύθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1949 λόγω ανικανότητας.