Showing 448 results

Authority record
Μακεδονία

Βέρρου Ζήσης

  • Μέλη Διοίκησης
  • Γέννηση: 1883 Ανάληψη θέσης: 1927-6-17 Αποχώρηση: 1932-04-07 Απεβίωσε:1936-10

Ο Ζήσης Βέρρου ήταν έμπορος υφασμάτων, αντιπρόεδρος της ABEZ, όταν το 1926 η βιομηχανία μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη, και ιδιοκτήτης ανώνυμης εμπορικής εταιρείας. Ο Βέρρου συμμετείχε στην δεύτερη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ ως εκπρόσωπος του ΕΒΕΘ μέλος της Επιτροπείας της ΕΖΘ στις 17 Ιουνίου 1927 και διαδέχθηκε στη θέση αυτή τον Δήμο Παπακωνσταντίνου. Ο Βέρρου Ζήσης συμμετείχε στην τρίτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ και συμμετείχε στην πρώτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ στις 27 Ιανουαρίου 1930. Στις 7 Απριλίου 1932 απέτυχε να επανεκλεγεί από την 50μελή επιτροπή του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου μέλος της Επιτροπείας της ΕΖΘ και του ΛΤΘ λαμβάνοντας μόνο 14 ψήφους στους 50 ψηφίσαντες. Στην θέση του εκλέχθηκε ο Ιάκωβος Μόλχο με 23 ψήφους, ενώ πρώτος με 23 ψήφους ήρθε ο Μιχάλης Σασαγιάννης (Μακεδονία, 8/4/1932).

Παπακωνσταντίνου Δημοσθένης

  • Μέλη Διοίκησης
  • Ανάληψη Θέσης: 1926-1-19 Παραίτηση: 1927-6-17 Απεβίωσε: Δεκέμβριος 1960-12

Ο Δημοσθένης (Δήμος) Παπακωνσταντίνου ήταν έμπορος παραγγελιοδόχος με έδρα στην οδό Ολυμπίου Διαμαντή 54 στη Θεσσαλονίκη. Η επιχείρηση του υφίστατο τουλάχιστον από το 1914 και διατηρήθηκε και στη δεκαετία του 1930. Το 1927 τον συναντάμε ως Πρόεδρο του ΔΣ της Γαλλοελληνικής Εταιρίας Βιομηχανικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης ΑΕ που είχε ιδρυθεί το 1919 από τον Αθανάσιο Σερέφα, τον Κύρο Κύρτση και τον Αλέξανδρο Ζάννα, με μηχανουργείο, ξυλουργείο, βυρσοδεψείο, κεραμοπλινθοποιείο και καρφοβελονοποιείο. Η εταιρία διαλύθηκε το 1941.
Ο Δήμος Παπακωνσταντίνου συμμετείχε στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο από την ίδρυσή του το 1919 μαζί με τους Αθανάσιο Μακρή, Αλεξ. Κράλλη, Α. Πελουσώφ, Γρ. Καραγιαννίδη, Π. Γεωργιάδη, Α. Μαμουνά, Δούκα Σαχίνη, Ζήση Βέρρο και Δ. Σαχίνη. Στις αρχαιρεσίες στις 30 Σεπτεμβρίου 1924 αναδείχθηκε πρόεδρος έναντι του Αλέξανδρου Κράλλη. Την 1 Ιουλίου 1925 θα επανεκλεγεί πρόεδρος, όπως και στις 15 Μαρτίου 1932. Θα πεθάνει τον Δεκέμβριο του 1960. Στην έναρξη της συνεδρίασηςτου ΔΣ του ΕΒΕΘ της 1/12/1960 ο Προεδρεύων Ιωάννης Βέρρου αναφέρει ότι «είναι σε όλους μας γνωστό ότι προ ολίγων ημερών απέθανε ο αείμνηστος Δήμος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος επί σειράν ετών διετέλεσε Πρόεδρος του ΕΒΕΘ προσενεγκών εξαιρετικές υπηρεσίας σ’ αυτό και τον εμποροβιομηχανικό κόσμο της Θεσσαλονίκης».

Ανέλαβε μέλος της Επιτροπείας της ΕΖΘ στις 19 Ιανουαρίου 1926 ως αντιπρόσωπος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου αντί του παραιτηθέντα Αθ. Μακρή. Τ
Ο Δήμος Παπακωνσταντίνου παραιτήθηκε από τη θέση του εκπροσώπου του ΕΒΕΘ στην Επιτροπεία της ΕΖΘ και στις 17 Ιουνίου 1927 τον διαδέχθηκε ο Ζήσης Βέρρου.

Λυκοβαρδάκης Νικόλαος

  • Υπάλληλοι
  • Γέννηση: 1889 Πρόσληψη: 1925-07-16 Απόλυση: 1953-04-07

Ο Λυκοβαρδάκης Νικόλαος του Ευστράτιου γεννήθηκε στα Χανιά το 1889. Ήταν έγγαμος με πέντε παιδιά και ήταν τελειόφοιτος Σχολαρχείου. Υπηρέτησε ως έφεδρος υπαξιωματικός.
Προσλήφθηκε στην ΕΖΘ ως φύλακας στις 16 Ιουλίου 1925 με απόφαση της Επιτροπείας ΕΖΘ στις 15/7/1925. Την 1η Μαΐου 1926 θα έχει το βαθμό του φύλακα στην υπηρεσία Ασφάλειας της ΕΖΘ. Την 1η Ιουλίου 1927 προάχθηκε σε Επόπτη Θυρών Β΄. Στις 24 Αυγούστου 1929 προάχθηκε σε Επόπτη θυρών Α'. Στις 23 Ιουλίου 1935 απολύθηκε από την υπηρεσία δυνάμει της Δ' Συντακτική πράξης. Στις 23 Μαρτίου 1936 επανήλθε στην υπηρεσία. Στις 19 Μαΐου 1939 λαμβάνει επίδομα λόγω ευδοκίμου παραμονής στον ίδιο βαθμό. Τις 4 Ιουλίου 1939 του εκφράζεται η ευαρέσκεια για τη συμβολή του στην αποτροπή πλημμύρας στην αποθήκη και του δίδεται υλική αμοιβή.

Στις 11 Νοεμβρίου 1944 φαίνεται ότι είναι αποσπασμένος στην υπηρεσία Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Θεσσαλονίκης, αλλά πιθανόν να έχει αποσπαστεί νωρίτερα. Την 1 Ιουλίου 1945 επέστρεψε λογικά από την απόσπαση.

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1948 προάγεται σε υπαρχιφύλακα Β'. Στις 18 Ιανουαρίου 1949 προάγεται σε γραμματέα Β'. Στις 23 Μαΐου 1949 του απονέμεται έπαινος για επιδειχθείσα δραστηριότητα κατά την πυρκαγιά στις 18 και 25 Ιανουαρίου 1949. Στις 19 Δεκεμβρίου 1950 προάχθηκε σε υπαρχιφύλακα Α'. Στις 7 Απριλίου 1953 απολύεται έπειτα από αίτημα παραίτησης του ιδίου.

Αυγερινού Έλλη

  • Υπάλληλοι
  • Γέννηση: 1917. Πρόσληψη: 1935-5-4 Απόλυση: 1936-2-16 Απόλυση: 1950-1-10

Η Αυγερινού ¨Ελλη του Θεοδώρου και της Ελένης. Γεννήθηκε το 1917 στην Αρτάκη Μικράς Ασίας. Ωστόσο, στο πιστοποιητικό γάμου της στο 1945 εμφανίζεται να είναι ηλικίας 25 ετών, ενώ θα έπρεπε να είναι 28. Μεγάλωσε στην Καβάλα και αποφοίτησε από το Παρθεναγωγείο Καβάλας. Το 1945 παντρεύτηκε τον δημοσιογράφο Υπάτιο Ζερμπίνη, γεννημένο στην Κωνσταντινούπολη.
Στις 4 Μαΐου 1935 προσλήφθηκε από το ΛΤΘ σε ηλικία 18 ετών ως έκτακτη δακτυλογράφος λόγω φόρτου εργασίας των άλλων δυακτυλογράφων. Αργότερα, η πρόσληψη αυτή θεωρήθηκε παράτυπη, όπως και άλλες της περιόδου αυτή, και διεξήχθη ΕΔΕ εναντίον του προέδρου του ΛΤΘ. Συγκεκριμένα, απολύθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 1936. Στις 18 Φεβρουαρίου 1936 η Επιτροπεία ΛΤΘ συζήτησε εκτεταμένα το θέμα της απόλυσης της Αυγερινού.
Ωστόσο, η Αυγερινού τελικά παρέμεινε στο ΛΤΘ ως ημερομίσθια διότι ήταν προστάτιδα οικογένειας με ασθενή μητέρα και 5 μικρότερα αδέλφια.

Τον Απρίλιο του 1939 μονιμοποιήθηκε ως δακτυλογράφος Β Τάξεως και τοποθετήθηκε οριστικά στο Τμήμα της Γραμματείας.
Το 1946 συντάχθηκε μία πρώτη έκθεση ποιοτικής κατάστασής της από τον διευθυντή του ΛΤΘ Σωτήρη Κουκίδη. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, διαπιστώθηκε πως «παρά την δεκαετή και πλέον υπηρεσίαν της εις τον Οργανισμόν, δεν ικανοποίησε πλήρως τα απαιτήσεις της Υπηρεσίας». Παρότι χαρακτηρίζεται «πρόθυμος και εργατική», είναι «βραδεία και απρόσεκτος κατά την δακτυλογράφησιν». Ωστόσο, «προς επιβράβευσιν της προσηλώσεώς της προς το καθήκον», αμέμπτου διαγωγής, αλλά και της στάσης της πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου προτάθηκε η προαγωγή της σε δακτυλογράφο Α Τάξεως. Σύντομα όμως προέκυψε μια νέα έκθεση η οποία ανέτρεψε την προηγούμενη απόφαση. Σύμφωνα με αυτήν, «καθ’ όλον το έτος 1946, κατά δε το έτος 1947 μέχρι του μηνός Αυγούστους καθ’ όσον της απηγορεύθη υπό της αστυνομίας Λιμένος η είσοδος εις τα Γραφεία του οργανισμού, ουδεμίαν βελτίωσιν παρουσίασεν εις την τεταγμένη θέσιν της δακτυλογράφου.» Η στασιμότητά της οφείλεται σύμφωνα με τον συντάχτη της έκθεσης «εις την περιορισμένην αντίληψίν της και εις τας ελαχίστας γραμματικάς γνώσεις αυτής, παρ’ ότι ισχυρίζεται ότι απεφοίτησε Ανώτερον Τριτάξιον Παρθεναγωγείον». Παρότι λοιπόν «εις την εκάστοτε ανατιθέμενη αυτή εργασίαν και εργατικότητα, όπως ικανοποιήση τας απαιτήσεις της Υπηρεσίας, πλην όμως τα προσόντα της ταύτα εξουδετερώνονται από τα ανωτέρω δύο μειονεκτήματα». Επίσης, ως προς την ηθική και κοινωνική παράσταση δεν παρουσίασε τίποτε το μεμπτό και η συμπεριφορά της προς τους ανωτέρω της υπήρξε άψογος. Το πρόβλημα πιθανότατα ήταν ότι «ατυχώς όμως η δακτυλογράφος αύτη, καίτοι, εν γνώσε της υπαλληλικής ιδιότητός της, δεν κατόρθωσε να κρατήση υψηλά τον ελληλοπρεπή χαρακτήρα της, κλείουσα τα ώτα της προς τα προπαγανδιστικά κηρύγματα της ανταρσίας.» Συγκεκριμένα, παντρεύτηκε έναν «άκρως αριστερό» δημοσιογράφο της εφημερίδας Λαϊκή Φωνή, με αποτέλεσμα να αναπτύξει «εν τω κρυπτώ» αντιπατριωτική δράση στο βαθμό να προκαλέσει την παρακολούθηση από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές. Από την στιγμή λοιπόν που η δακτυλογράφος δεν εμπνέει «εμπιστοσύνη εις τας αστυνομικάς αρχάς του κράτους» θα ήταν παράτολμο για το ΛΤΘ να την προάγει σε ανώτερο βαθμό και να επιβραβεύσει το αντιυπαλληλικό και αντιπατριωτικό έργο της. Για αυτό το λόγο ο συντάκτης της έκθεσης εισηγείται να παραμείνει «στάσιμος» μέχρι να κριθεί από το αρμόδιο Συμβούλιο περί Νομιμοφροσύνης. Όπως αργότερα θα γίνει γνωστό, «η εν λόγω υπάλληλος ηρνήθη να συμμορφωθή προς γενομένην […] της σύστασιν παρά του κ. προέδρου του καθ’ ημάς Λιμενικού Ταμείου, όπως δια δηλώσεώς της αποκηρύξη τον κομμουνισμόν και την ανταρσίαν». Τον Ιούνιο του 1947 απουσίασε από την εργασία της επικαλούμενη αδιαθεσία από δηλητηρίαση, αλλά η διοίκηση της ζήτησε έγγραφη απολογία.
Τέλος, στις 28 Ιουλίου 1947 το Κεντρικό Λιμεναρχείο Θεσσαλονίκης της απαγόρευσε την είσοδο στο λιμάνι και κατ’ επέκταση στα γραφεία του ΛΤΘ. Η ίδια διαμαρτυρήθηκε στον διευθυντή του ΛΤΘ, αλλά αυτός δήλωσε αναρμόδιος. Στις 19 Αυγούστου 1949 απολύθηκε ως μη νομιμόφρων με βάση την απόφαση του πρωτοβάθμιου Συμβουλίου Νομιμοφροσύνης. Ακολούθησε η απόφαση του Δευτεροβάθμιου Συμβουλίου και η οριστική της απόλυση ήρθε στις 10 Ιανουαρίου 1950.
Στα 1978 η Αυγερινού διεκδίκησε αποζημίωση για την απόλυσή της. Τον Ιούνιο του 1987 «ο Ζερμπίνης Υπάτιος του Κων/νου και της Άννας, γεννηθείς το 1913 στην Αθήνα Αττικής» αναγνωρίσθηκε από την ελληνική κυβέρνηση ως αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης.

Βασδραβέλλης Ιωάννης

  • Υπάλληλοι
  • Γέννηση: 1900 Πρόσληψη ΕΖΘ: 1925-10-07 Απόσπαση: 1941-10-24 έως 1945-04-08 Συνταξιοδότηση: 1966-2-16

Ο Ιωάννης Βασδραβέλης του Κωνσταντίνου γεννήθηκε το 1900 στην Βλάστη (Μπλάτσι). Ήταν έγγαμος. Ήταν πτυχιούχος Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Υπηρέτησε ως έφεδρος υπαξιωματικός με το βαθμό του Λοχία στο ιππικό.
Ο Βασδραβέλλης Ιωάννης υπήρξε υπάλληλος της ΕΖΘ και της ΕΖΛΘ.
Από 31 Ιανουαρίου 1921 έως 31 Αυγούστου 1925 εργάστηκε στο Σανατόριο του Ασβεστοχωρίου. Προσλήφθηκε στην ΕΖΘ στις 7 Οκτωβρίου 1925 ως λογιστής στο Τμήμα Εμπορευμάτων και Τελών. Την 1η Μαΐου 1926 θα έχει τον τίτλο του λογιστή Β'. Στις 16 Μαΐου 1926 τοποθετήθηκε στη θέση του αποχωρήσαντα στο Τμήμα Εμπορευμάτων και Τελών Βοηθού Τμηματάρχη ως αναπληρωτής του. Την 1η Ιουλίου 1927 προάχθηκε σε λογιστή Α΄. Στις 24 Αυγούστου 1929 προάχθηκε σε Εισηγητή. Στις 31 Δεκεμβρίου 1931 ανέλαβε καθήκοντα προσωρινού αντικαταστάτη του αποχωρήσαντα Προϊσταμένου του Τμήματος εμπορευμάτων και Τελών. Στις 11 Ιανουαρίου 1932 ανέλαβε καθήκοντα Προϊστάμενου Διοικητικού Τμήματος και απαλλάχθηκε της προσωρινής άσκησης καθηκόντων Προϊσταμένου Τμήματος Εμπορευμάτων και Τελών. Στις 12 Φεβρουαρίου 1934 μετατέθηκε στην Υπηρεσία Ιδιωτικών Αποθηκών και ταυτόχρονα τοποθετήθηκε στο Τμήμα Εμπορευμάτων και Τελών με αναθεωρημένα καθήκοντα. Τη 1 Απριλίου 1934 τοποθετήθηκε στη θέση του Προϊσταμένου Υπηρεσίας Ιδιωτικών Αποθηκών και παράλληλα διατηρούσε θέση και στο Τμήμα Εμπορευμάτων και Τελών. Στις 5 Απριλίου 1934 ανέλαβε τη Διεύθυνση της Αποθήκης Φαρμάκων.

Στις 25 Ιουλίου 1935 είχε προσωρινά καθήκοντα επόπτη Π.Γ.Α διατηρώντας και τη θέση του προϊσταμένου των Ιδιωτικών αποθηκών. Τη 1η Απριλίου 1938 έγινε προϊστάμενος στο Τμήμα Αποθηκεύσεων. Στις 24 Οκτωβρίου 1941 διατάχθηκε να παρουσιαστεί και να αναλάβει καθήκοντα προσωρινά στη Διεύθυνση Ιστορικών Μνημείων και Αρχαιολογίας. Στις 8 Απριλίου 1945 διατάχθηκε να επανέλθει στην ΕΖΘ από την απόσπαση. Στις 15 Ιανουαρίου 1949 παίρνει το βαθμό του τμηματάρχη Β΄ τάξης. Στις 23 Ιανουαρίου 1950 ύστερα από απόφαση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου εγκρίθηκε από την ΕΖΘ και τοποθετήθηκε στο Τμήμα Εισαγωγών και Αποθηκεύσεως. Στις 8 Φεβρουαρίου 1951 προάχθηκε σε Τμηματάρχη Α΄. Στις 11 Ιουλίου 1952 αναπλήρωσε τον υποδιευθυντή κατά την απουσία του. Στις 8 Μαΐου 1954 του ανατίθενται τα καθήκοντα του αναπληρωτή γενικού Διευθυντή, δηλαδή την αναπλήρωση του γενικού διευθυντή ή του διευθυντή της Ελευθέρας Ζώνης σε περίπτωση απουσίας του. Ο Ιωάννης Βασδραβέλλης θα αναλάβει να συντάξει το σχέδιο Οργανισμού Υπηρεσιών της ΕΖΛΘ. Στις 2 Αυγούστου 1954 τοποθετείται Διευθυντής Οικονομικών Υπηρεσιών ΕΖΛΘ. Στις 9 Αυγούστου 1954 του ανατίθεται μέρος των αρμοδιοτήτων Γενικού Διευθυντή και συγκεκριμένα την υπογραφή διαφόρων αποδείξεων και εγγράφων που προβλέπονται από τον Κανονισμό Οικονομικής Διαχείρισης. Στις 11 Αυγούστου 1954 αποφασίστηκε ότι ο Διευθυντής Οικονομικών Υπηρεσιών θα αναπληρώνει το διευθυντή της Ελευθέρας Ζώνης σε περίπτωση απουσίας του. Στις 31 Αυγούστου 1954 προάχθηκε σε υποδιευθυντής. Στις 13 Μαΐου 1957 εντάχθηκε στο 2ο βαθμό του υπαλληλικού κώδικα. Το 1957 θα αναλάβει γενικός διευθυντής και Διευθυντής οικονομικών υπηρεσιών.

Βελαρίδης Δημήτριος

  • Υπάλληλοι
  • Γέννηση: 1905 Πρόσληψη ΕΖΘ: 1925-10-12 Συνταξιοδότηση: 1955-11-18

Ο Βελαρίδης Δημήτριος του Γεωργίου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1905. Ήταν απόφοιτος διταξίου Εμπορικής Σχολής Κωνσταντινίδη. Υπηρέτησε ως έφεδρος ναύτης στο Πολεμικό ναυτικό. Ήταν έγγαμος.
Προσλήφθηκε στην ΕΖΘ στις 12 Οκτωβρίου 1925 ως βοηθός λογιστή στο Τμήμα Εμπορευμάτων και Τελών. Αποχώρησε λόγω στρατιωτικής θητείας στις 15 Φεβρουαρίου 1926. Στις 16 Δεκεμβρίου 1927 επαναπροσλήφθηκε όταν παρουσιάστηκε μετά την εκπλήρωση της θητείας του με βαθμό υπολογιστή Β΄. Την 1 Νοεμβρίου 1929 προάχθηκε σε υπολογιστή Α΄. Την 1η Απριλίου 1938 τοποθετήθηκε στο Τμήμα Αποθηκεύσεως. Στις 19 Μαΐου 1939 προάχθηκε σε λογιστή Β΄. Στις 22 Μαρτίου 1940 αποφασίζεται να αποσπάται κάθε Τετάρτη της εβδομάδας στην Ανώτερη Περιφερειακή Διοίκηση της Ε.Ο.Ν. Στις 30 Ιουλίου 1940 του απονέμεται έπαινος για την εκπλήρωση καθήκοντος χρηστού και ευσυνείδητου πολίτη.
Στις 28 Σεπτεμβρίου 1940 αποσπάστηκε στην Ειδική Υπηρεσία στη Περιφερειακή Διοίκηση Ε.Ο.Ν της Θεσσαλονίκης. Στις 17 Μαΐου 1941 στρατεύθηκε. Στις 30 Μαρτίου 1945 τοποθετήθηκε στο Τμήμα Μεταφορών. Στις 12 Απριλίου 1945 τοποθετήθηκε στο Γραφείο Κομιστικής. Στις 22 Νοεμβρίου 1945 προήχθη στη γραμματεία. Από 9 Σεπτεμβρίου 1949 έγινε εισηγητής. Στις 27 Μαρτίου 1950 του εκφράστηκε η άκρα ευαρέσκεια της Διεύθυνσης κατόπιν της επιστολής του Άγγλου στρατιωτικού Αξιωματικού Λιμένος στις 18 Μαρτίου 1950 για τις υπηρεσίες κατά τις φορτοεκφορτώσεις των αγγλικών στρατιωτικών ειδών. Στις 19 Ιουλίου 1954 τοποθετήθηκε προσωρινώς στο Τμήμα Φορτοεκφορτώσεων της Διεύθυνσης Ελευθέρας Ζώνης ΕΖΛΘ. Στις 18 Νοεμβρίου 1955 παραιτήθηκε λόγω συνταξιοδότησης.

Δερβίσης Περικλής

  • Υπάλληλοι
  • Γέννηση: 1920 Πρόσληψη σε ΛΤΘ: 1939-3-15 Απόλυση: 1956-1-30

Ο Περικλής Δερβίσης του Δημήτρη και της Χρύσας, κάτοικος Θεσσαλονίκης Παύλου Μελά 15. Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και ήταν απόφοιτος νυκτερινής εμπορικής σχολής. Ανήκε στην κλάση του 1941 και υπηρέτησε ως δεκανέας στην ΕΣΑ. Προσελήφθη στις 15 Μαρτίου 1939 ως έκτακτος. Μονιμοποιήθηκε αργότερα. Τοποθετήθηκε αρχικά ως βοηθός Λογιστή Τεχνικής Υπηρεσίας. Την περίοδο της Κατοχής που η Τεχνική Υπηρεσία δεν λειτουργούσε τοποθετήθηκε στο Λιμενικό Φόρο Ξηράς ως εισπράκτορας μέχρι που επιστρατεύτηκε και ο ίδιος στις 15 Μαΐου 1945 ως έφεδρος δεκανέας στην Ελληνική Στρατιωτική Αστυνομία (κλάση 1941), μάλιστα με σχετικές αιτήσεις 1945-46 ζητά την τακτοποίηση της θέσης του και να του καταβληθούν οι αμοιβές του ως έφεδρος. Αναφέρονται δύο προαγωγές, σε Γραμματέα Β στις 10/5/1945 και σε υπηρεσιακή έκθεση στις 24/4/1948 προτείνεται για προαγωγή στον επόμενο βαθμό ως φίλεργος και ευσυνείδητος με ανεπίληπτη συμπεριφορά. Εργάστηκε επίσης στη Γραμματεία του ΛΤΘ και στο Τμήμα Ελέγχου ΕΖΛΘ, Αποθήκη Α. Το διάστημα 1950-1955 υπάρχουν αρκετές κλήσεις σε απολογία, επιπλήξεις και πρόστιμα λόγω απουσιών που χαρακτηρίζονται αδικαιολόγητες και τελικά στις 30/1/1956 του κοινοποιείται έγγραφο οριστικής απόλυσης «δι αδικαιολόγητον εξακολουθητικήν αποχήν από της εκτελέσεως των καθηκόντων σας» μετά από τη σχετική διαδικασία εξέτασης του θέματος από Υπηρεσιακό Συμβούλιο, Απόφαση ΔΣ ΕΖΛΘ και δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Ζαρφιτζιάν Βικέντιος

  • Υπάλληλοι
  • Γέννηση: 1893 Πρόσληψη Γαλλική Εταιρία: 1925

Ο Βικέντιος Ζαρφίγιας γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1893. Ανήκε στην στρατιωτική κλάση του 1913Β και υπηρέτησε ως έφεδρος υπαξιωματικός με το βαθμό του δεκανέα Μηχανικού. Στις 23 Νοεμβρίου 1955 προάχθηκε κατά αρχαιότητα στο βαθμό του Εισηγητή.
Την 1 Απριλίου 1930 προσλήφθηκε από το ΛΤΘ ως υπάλληλος. Στις 20 Μαρτίου 1936 τοποθετήθηκε στο Τμήμα Λογιστηρίου ΕΖΛΘ. Στις 13 Ιουλίου 1936 μετατέθηκε από το Τμήμα Συμβατικών Λιμενικών Δικαιωμάτων στο Γραφείο Ελέγχου Συμβατικών Λιμενικών Δικαιωμάτων του Δ΄Τελωνείου Μεταφορών. Στις 12 Ιουνίου 1938 έλαβε αύξηση. Στις 25 Απριλίου 1939 προάχθηκε σε Γραμματέας Α και τοποθετήθηκε στο Λογιστήριο. Την 1 Απριλίου 1954 του ανατέθηκε το καθήκον του Επόπτη Ελευθέρου Λιμένος και Παραλίας. Στις 19 Σεπτεμβρίου 1954 τοποθετήθηκε στην Υπηρεσία Υδροδότησης. Στις 23 Αυγούστου 1954 αναλαμβάνει την παρακολούθηση της Φορτοεκφόρτωσης Ελευθέρου Λιμένος και Παραλίας. την 1 Δεκεμβρίου 1955 προάχθηκε κατά αρχαιότητα σε Εισηγητή. Στις 28 Φεβρουαρίου 1956 μετατέθηκε στο Τμήμα Αποθηκών, στην Αποθήκη 10.
Στις 28 Φεβρουαρίου 1956 μετατέθηκε από το Τμήμα Εκμετάλλευσης στο Τμήμα Αποθηκών (Αποθήκη 10). Στις 25 Απριλίου 1956 μετατέθηκε στην Αποθήκη 4. Στις 12 Ιουλίου 1957 εντάχθηκε στην οργανική θέση του Β1 Κλάδου Διοικητικών Υπαλλήλων της Β΄κατηγορίας με βαθμό 5ο του ΥΚ.

Κουντουράκης Γεώργιος

  • Υπάλληλοι
  • Γέννηση: 1911 Πρόσληψη ΛΤΘ: 1930-05-01

Ο Κουντουράκης Γεώργιος του Δημητρίου γεννήθηκε το 1911 στο Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης. Ήταν υπάλληλος του ΛΤΘ και μέλος του ΕΛΑΣ κατά την κατοχή. Με εγκύκλιο διαταγή της Γενικής Διοίκησης Μακεδονίας στις 24 Ιανουαρίου 1945 ακυρώθηκαν όλες οι αποφάσεις της Διοικητικής Επιτροπής Μακεδονίας και διακόπηκε η μισθοδοσία των «εις την απελευθερωτικήν Οργάνωσιν ΕΛΑΣ υπηρετούντων υπαλλήλων ΛΤΘ» από την στιγμή που απουσιάζουν από την Υπηρεσία και μέχρι να παρουσιασθούν και συνεπώς ακυρώθηκε η μισθοδοσία του Κουντουράκη. Η κλάση επιστράτευσης του ήταν το 1932 και υπηρέτησε με το βαθμό στρατιώτη στο πεζικό.
Στις 3 Μαϊου 1930 παρουσιάσθηκε και ανέλαβε υπηρεσία από την προηγούμενη. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1933 επιστρατεύτηκε. Στις 1 Νοεμβρίου 1934 έληξε η θέση στην υπηρεσία και παρουσιάσθηκε και ανέλαβε υπηρεσία από 01/11/1934 (κλητήρας γραμματείας). Στις 1 Νοεμβρίου 1934 αποσπάται προσωρινά στο Γραφείο Ελέγχου Διπλoτύπων Λιμενικού Φόρου Ξηράς που υπάγεται στο Λογιστήριο του ΛΤΘ. Στις 28 Οκτωβρίου 1935 αποσπάται για αναπλήρωση του υπαλλήλου Σ. Δήμου.
Στις 20 Μαρτίου 1936 τοποθετείται στο Ταμείο. Στις 2 Ιουνίου 1938 καθορίστηκε ο μηνιαίος μισθός του στις 2.750 δραχμές. Στις 25 Απριλίου 1939 διαβαθμίστηκε σε Γραφέα Α' τάξεως και τοποθετήθηκε στο Τμήμα Γραμματείας. Στις 3 Μαρτίου 1954 του ανατέθηκαν τα καθήκοντα Ταμείου, μέχρι την ολοκλήρωση του Οίκου Επιθεώρησης Δημοσίων Υπολόγων διενεργημένου ελέγχου του Ταμείου πρώην ΛΤΘ.
Στις 19 Ιουλίου 1954 τοποθετήθηκε στο Τμήμα Φορτοεκφορτώσεων και Μεταφορών. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1956 μετατέθηκε από το Τμήμα Φορτοεκφορτώσεων και Μεταφορών στο Τμήμα Αποθηκών. Στις 21 Νοεμβρίου 1956 τοποθετείται ως βοηθός του προϊσταμένου των Αποθηκών Α, Β, Γ Ελευθέρου Λιμένος και Διαχειριστής των Β, Γ Αποθηκών και του Περιβόλου. Στις 12 Ιουλίου 1957 εντάχθηκε σε οργανική θέση με βαθμό 8ο του Υ.Κ. και στις 21 Οκτωβρίου 1957 εντάχθηκε στον 7ο βαθμό του Υ.Κ.

Λαζόπουλος Αθανάσιος

  • Υπάλληλοι
  • Γέννηση: 1897 Πρόσληψη ΛΤΘ: 1935-05-08

Ο Αθανάσιος Λαζόπουλος του Νικολάου γεννήθηκε το 1897 στη Βάλτη Χαλκιδικής. Η κλάση επιστράτευσης του ήταν το 1917 και υπηρέτησε ως επιλοχίας πεζικού. Προσλήφθηκε ως έκτακτος υπάλληλος στην υπηρεσία Λιμενικού Φόρου Ξηράς στο ΛΤΘ στις 8 Μαΐου 1935. Στις 20 Μαρτίου 1936 τοποθετείται στην Υπηρεσία Εισπράξεως Λιμενικού Φόρου Ξηράς. Στις 30 Μαρτίου 1936 τοποθετείται στο 15ο φυλάκιο ΛΦΞ. Στις 2 Ιουνίου 1938 καθορίστηκε ο μηνιαίος μισθός του στις 2.750 δραχμές. Στις 25 Απριλίου 1939 διαβαθμίστηκε σε γραφέα Α' τάξεως και τοποθετήθηκε στην Υπηρεσία Βεβαιώσεως και Εισπράξεως του λιμενικού Φόρου Ξηράς. Στις 19 Ιουλίου 1954 τοποθετήθηκε στο Τμήμα Αποθηκών. Στις 26 Ιουλίου 1954 τοποθετείται στον Περίβολο Αποθηκών 6-11. Στις 13 Ιανουαρίου 1955 μετατίθεται στην Υπηρεσία Υδροδοτήσεως ΕΖΛΘ. Στις 25 Μαΐου 1955 αποσπάστηκε στην Υπηρεσία Σταύλων. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1956 μετατίθεται από την Υπηρεσία Σταύλων στην Αποθήκη 14. Στις 12 Ιουλίου 1957 εντάσσεται σε οργανική θέση με βαθμό 8ο του Υ.Κ. και στις 21 Οκτωβρίου 1957 εντάσσεται με βαθμό 7ο του Υ.Κ.

Results 1 to 10 of 448