Showing 5680 results

Ο Νικόλαος Μούτσελος ήταν ανώτερος τραπεζικός υπάλληλος την περίοδο του μεσοπολέμου. Στα 1933 ήταν υποδιευθυντής στην τράπεζα της Ελλάδας στην Θεσσαλονίκη και με αυτή την ιδιότητα αντικαθιστούσε τον διευθυντή Βασίλιειο Κυριακόπουλο σε μερικές συνεδριάσεις της Επιτροπείας του ΛΤΘ ( από 16 Ιουνίου 1933, έως τις 26 Σεπτεμβρίου1933).

Ο Ορέστης Παπαδόπουλος ήταν Πολιτικός μηχανικός. Έλαβε δίπλωμα στα 1912 από το Universite-Ecole du Genie Civil et des Arts et Manufactures Gand. Την περίοδο 1913-1914 εργάστηκε ως Μηχανικός της "Societe Generale d'Entreprises" στην Κωνσταντινούπολη (μελέτη και κατασκευή έργων γεφυροδοποιΐας στην Τουρκία). Από το 1917 εργάστηκε ως Μηχανικός και έπειτα ως Νομομηχανικός Δημοσίων Έργων Υπουργείου Συγκοινωνίας. Στα 1930 εργαζόταν στο Γραφείο Σχεδίου Πόλεως της Θεσσαλονίκης και από το 1934 ανέλαβε Προϊστάμενος Γραφείου Σχεδίου Πόλης Θεσσαλονίκης. Ο Παπαδόπουλος Ορέστης συμμετείχε στην τρίτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ ως αναπληρωματικό μέλος στην Επιτροπεία. Συγκεκριμένα, πήρε μέρος στην συνεδρίαση στις 23 Οκτωβρίου 1931. Επίσης, συμμετείχε στην πρώτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ ως αναπληρωματικό μέλος στην Επιτροπεία. Συγκεκριμένα, είχε παραστεί σε μερικές συνεδριάσεις στις 3 και 13 Νοεμβρίου 1931, στις 10 Φεβρουαρίου 1932 και στις 13 Απριλίου 1932. Αργότερα θα παραστεί στην δεύτερη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ στις συνεδριάσεις στις 14-22 Οκτωβρίου 1932 και στις 12-26 Σεπτεμβρίου 1933. Τέλος, στην τέταρτη επιτροπεία ΛΤΘ εμφανίζεται στην συνεδρίαση στις 10 Ιανουαρίου 1939.

Ο Βασίλειος Παπαθανασίου γεννήθηκε στα Βασιλικά το 1894 και ήταν έμπορος, μέλος του Εμπορικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης.
Η διαδικασία του ΕΒΕΘ τον Μάρτιο του 1935 για την εκλογή μελών στην ΕΖΘ και ΛΤΘ ήταν επεισοδιακή. Το 50μελές συμβούλιο δεν ακολούθησε την παράδοση να μοιράζονται οι δύο έδρες που εδικαιούτο στην ΕΖΘ σε έναν έμπορο και ένα βιομήχανο, και εξέλεξε δύο εμπόρους. Η εκλογή ακυρώθηκε για τυπικούς λόγους μετά από ένσταση των ενδια-
φερομένων. Δημιουργήθηκε όμως ένταση μεταξύ βιομηχάνων και εμπόρων, την οποία ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ζ. Βέρρος κατόρθωσε να κατευνάσει.
Στην επόμενη συνεδρίαση οι βιομήχανοι - μέλη του 50μελούς, 12 τον αριθμό, ζήτησαν να εκλέξει το κάθε τμήμα (Εμπορικό και Βιομηχανικό) δικό του εκπρόσωπο για την ΕΖΘ, πρόταση που δεν ερχόταν σε αντίθεση με τον νόμο. Είχαν προηγηθεί σχετικές ζυμώσεις και οι βιομήχανοι γνώριζαν ότι αρκετοί έμποροι θα υποστήριζαν την πρότασή τους. Ο προεδρεύων όμως -ο Ζ. Βέρρος απουσίαζε- αρνήθηκε να θέσει την πρόταση σε ψηφοφορία και τότε οι βιομήχανοι «απεχώρησαν εν σώματι εις ένδειξιν διαμαρτυρίας». Οι εναπομείναντες ψήφισαν και εξέλεξαν δύο εμπόρους. Τα πνεύματα διαταράχθηκαν. Σε κοινή συνεδρίαση των βιομηχανικών μελών του 50μελούς με το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΒΜ συζητήθηκε μέχρι και η πλήρης αποχώρηση των βιομηχάνων από το ΕΒΕΘ και η ίδρυση ξεχωριστού επιμελητηρίου. Τελικά, αποφασίστηκε αφενός μεν να επιδιωχθεί η ακύρωση της εκλογής των δύο αντιπροσώπων αφετέρου δε να μην επανέλθουν οι 12 αποχωρήσαντες, αν δεν κατοχυρωνόταν η ξεχωριστή εκλογή αντιπροσώπων για την ΕΖΘ από εσωτερικό κανονισμό του ΕΒΕΘ. Ο Γ. Λούλης πρότεινε την προσφυγή στο ΣτΕ επικαλούμενος λόγους ακυρότητας της εκλογής. Ωστόσο, η υπόθεση διευθετήθηκε και εκλέχθηκε ο Παπαθανσίου εκ μέρους των Εμπόρων και ο Κράλλης εκ μέρους των βιομηχάνων ο οποίος θα αναλάβει και την προεδρία της ΕΖΘ.

Ο Παπαθανασίου Βασίλειος συμμετείχε στην πέμπτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ και στην τρίτη Επιτροπεία του ΛΤΘ στις 8 Απριλίου του 1935 εκπροσωπώντας το ΕΒΕΘ. Θα τον διαδεχθεί στη θέση του δεύτερου αντιπρόσωπου ΕΒΕΘ ο Χαμπούρης Αριστοτέλης.

Ο Παππάς (ή Παπάς) Νικόλαος ήταν πολιτικός μηχανικός. Έλαβε το 1910 δίπλωμα από Ε.Μ.Π. Την περίοδο 1911-1925 ήταν Μηχανικός Δημοσίων Έργων. Στη συνέχεια, την περίοδο 1925-1930 ανέλαβε Αρχιμηχανικός του Δήμου Θεσσαλονίκης (κατασκευή δικτύου υπονόμων καμμένης ζώνης, έργα οδοποιΐας και οδοστρωσίας). Κατά την περίοδο 1930-1931 ανέλαβε Τεχνικός διευθυντής ΑΟΣΚ (αντισεισμικές κατασκευές Κορίνθου, απλοποίηση στατικών υπολογισμών κατά το Ιταλικό σύστημα, προτυποποίηση κατασκευών, ρυμοτομία). Στα 1931 κι έπειτα ήταν Επιθεωρητής Δημοσίων Έργων Υπουργείου Συγκοινωνίας. Στα 1949 ήταν στη Διεύθυνση Σχεδίου Πόλεων στο Υπουργείο Ανοικοδομήσεως. Αρθρογραφούσε στα περιοδικά Έργα και Τεχνικά Χρονικά.

Ο Παππάς Νικόλαος συμμετείχε στην πρώτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ στις 24 Απριλίου διαδεχόμενος τον Σ. Πελανό. Στις 30 Αυγούστου 1924 θα τον διαδεχθεί ο Αλέξιος Άκατος. Ο Παππάς Νικόλαος επανήλθε στην πέμπτη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ από τις 8 Απριλίου 1935 ως εκπρόσωπος Δημοσίων Έργων καθώς θα διαδεχθεί τον Καρπούζογλου Δημήτριο στη θέση του Επιθεωρητή Δημοσίων Έργων. Ταυτόχρονα, συμμετείχε στην τρίτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ από τις 9 Μαΐου 1935. Συμμετέχει στην έκτη περίοδο της Επιτροπείας της ΕΖΘ από τις 7 Απριλίου 1938 και στην τέταρτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ από τις 15 Απριλίου 1938. Συμμετέχει στην έβδομη περίοδο επιτροπείας ΕΖΘ από τις 31 Οκτωβρίου1941και στην πέμπτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ από τις 14 Νοεμβρίου 1941.Στις 1943-5-19 τον αναπληρώνει ο Γιαννόπουλος Γεώργιος (στην Επιτροπεία ΕΖΘ και ΛΤΘ), και ο Λαζανάς Γεώργιος (στην Επιτροπεία ΛΤΘ) και αργότερα σταθερά ο Καραμουσουλάκης Χρήστος στις δύο επιτροπείες ο οποίος και τελικά τον διαδέχεται στην επόμενη περίοδο.

Ο Δημήτριος Λούντρας ήταν διοικητής της Αμυντικής Ναυτικής περιοχής και της ναυτικής βάσης της Θεσσαλονίκης, πλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού, μέλος της Ολυμπιακής επιτροπής της Αθήνας και επίτιμο μέλος του Άρη. Ο Λούντρας θα δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον αθλητισμό στην Μακεδονία και τη Θράκη. Επίσης, ήταν στέλεχος του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση ωρονομικού σταθμού στη Θεσσαλονίκη, όπου θα λαμβάνεται η ακριβής ώρα της Ανατολικής Ευρώπης. Η ώρα θα λαμβάνεται το βράδυ και θα μεταδίδεται ταυτόχρονα στο Ναύσταθμο, στον Πειραιά και την Αθήνα.
Ο Δημήτριος Λούντρας θα διαδεχθεί τον Ιωάννη Καραβίδα στις αρχές Ιουλίου 1926. Στο πλαίσιο των καθηκόντων του θα αναλάβει και κεντρικός λιμενάρχης. Με αυτή την ιδιότητα θα συμμετέχει στην Επιτροπεία και την Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΖΘ από τις 3 Ιουλίου 1926. Ο Λούντρας αποχωρεί από μέλος της ΕΕ και της Επιτροπείας στις 24 Σεπτεμβρίου 1926. Τη θέση του θα αναλάβει ο Σακελαρίου.
Ακολουθώντας την πολιτική του προκατόχου του, ο Λούντρας θα επιμείνει στην αποδέσμευση του λιμανιού από την Γαλλική Εταιρία Εκμετάλλευσης Λιμένα Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, με εισήγησή του αποφασίζεται στις 16/9/1926 η αποστολή εκθέσεων προς τα υπουργεία συγκοινωνίας, οικονομικών και Εξωτερικών σχετικά με την επιβαλλομένη ανάγκη της εξαγοράς της Εταιρίας Λιμένος από το κράτος «χάριν της επιτεύξεως, της αναπτύξεως και προόδου του λιμένος ημών, απαλλασσομένηνου από τον ιόν της εταιρίας ταύτης».

Ο Μιχάλης Σασαγιάννης ήταν ναυτικός πράκτορας και πράκτορας ασφαλιστικής εταιρείας. Ήταν παντρεμένος με την Ελίζα Σασαγιάννη. Το 1915 ο Σασαγιάννης κατοικούσε στην οδό Βουλγαροκτόνου. Διατηρούσε ναυτικό γραφείο από το 1898. Αντιπροσώπευε την Ελληνική Ατμοπλοΐα Πηλίου. Επίσης, το 1922 συμμετείχε στην εταιρεία Σασαγιάννης-Μπρόβας και Σία η οποία συστήθηκε στη Θεσσαλονίκη με στόχο την ίδρυση και εκμετάλλευση εργοστασίου παραγωγής τούβλων και κεράμων καθώς και άλλων συναφών ειδών. Γράφτηκε στο ΕΒΕΘ στις 27 Δεκεμβρίου 1919 και στο Ναυτικό Επιμελητήριο το 1924. Διετέλεσε πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου από 21 Φεβρουαρίου 1924 έως 12 Απριλίου 1925 και 3 Φεβρουαρίου 1927 έως 28 Ιανουαρίου 1932. Επίσης, ήταν ιδρυτικό μέλος του Αθλητικού Συλλόγου Ο Ηρακλής. Επίσης, διετέλεσε μέλος του διορισμένου Δημοτικού Συμβουλίου της περιόδου της περιόδου 1920-1922, με δήμαρχο τον Οσμάν Σαΐτ. Το 1924 αντιπροσώπευε την ναυτιλιακή εταιρεία "Ιονική" των Αδελφών Γιαννουλάτου. Την 1 Μαΐου 1929 ανέλαβε μέλος της Επιτροπείας του ΕΖΘ στη θέση του ΕΒΕΘ. Διαδέχθηκε τον Γιακόμπ Μόλχο στη θέση του ΕΒΕΘ.

Ο Σασαγιάννης συμμετείχε στην πρώτη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ στις 27 Ιανουαρίου 1930 και εκλέχτηκε αντιπρόεδρος του ΛΤΘ. Στις 7 Απριλίου 1932 επανεκλέχθηκε από την 50μελή επιτροπή του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου μέλος της Επιτροπείας της ΕΖΘ και του ΛΤΘ με 28 ψήφους στους 50 ψηφίσαντες. Επίσης, εκλέχθηκε ο Ιάκωβος Μόλχο με 23 ψήφους, ενώ δεν κατάφερε να εκλεγεί ο μέχρι τότε αντιπρόσωπος Ζ. Βέρρος λαμβάνοντας μόνο 14 ψήφους. Στις 23 Μαΐου 1931 ο Μιχάλης Σασαγιάννης ανέλαβε προεδρεών της Επιτροπείας. Ο Σασαγιάννης συμμετείχε στην δεύτερη περίοδο επιτροπείας ΛΤΘ στις 5 Μαΐου 1932. Το 1935 ανέλαβε τον ρόλο του προέδρου για έναν περίπου μήνα, από τις 7 Μαρτίου μέχρι τις 5 Απριλίου. Εξαιτίας μάλλον του βενιζελικού κινήματος της 1ης Μαρτίου ο φιλοβενιζελικός πρόεδρος του ΛΤΘ Βασίλης Δημητρίου τέθηκε σε διαθεσιμότητα. Έκτοτε τον αντικατέστησε. (Πρακτικά ΛΤΘ, 149η Συνεδρίαση, 26/3/1935) Την περίοδο αυτή κατατέθηκε ο πρώτος οργανισμός του ΛΤΘ. Ο Σασαγιάννης με τη λήξη της θητείας της Επιτροπείας ευχαρίστησε τα μέλη της, ενώ δεν απενεκλέχθηκε. (Πρακτικά ΛΤΘ, τόμος δεύτερος, 151η Συνεδρίαση, 5/4/1935).

Ο Σταματόπουλος Δημήτριος ήταν λιμενικός. Την περίοδο 1930-1932 διατελούσε υπολιμενάρχης στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Θεσσαλονίκης. Με αυτή την ιδιότητα συμμετείχε ως αναπληρωματικό μέλος στην Επιτροπεία του ΛΤΘ. Συγκεκριμένα, συμμετείχε σε μερικές συνεδρίες τον Αύγουστο του 1931

Ο Σ Μεζανός ήταν επιθεωρητής Δημοσίων Έργων Θεσσαλονίκης. Στις 23 Απριλίου 1923, συμμετείχε με την ιδιότητα αυτή στην Επιτροπεία της ΕΖΘ. Κατά την πρώτη ιδρυτική διαδικασία, προέδρευσε ως ανώτερος σε βαθμό δημόσιος υπάλληλος οργανώνοντας τις αρχαιρεσίες εκλογής προεδρείου. Θα αντικατασταθεί από τον Νικόλαο Παππά. Η τελευταία του παρουσία σε συνεδρίαση θα είναι στις 4 Φεβρουαρίου 1924.